بایگانی دسته بندی ها: گزارش تصویری
نشست شب احمد محمود در نیشابور
نشست دیدار و گفت و گو با مرجان صادقی، داستان نویس در نیشابور
✍ بعد از بیست ماه تعطیلی نشستهای داستان به علت کرونا، در یک شبِ پاییزی به دور از هیاهوی بسیار برای هیچ و خبرهای بد؛ نشستیم، داستان خواندیم، چای و نسکافه و کیک خوردیم و از شنیدنِ داستان لذت بردیم. گفتیم که «داستان بداهه است.» یک آن میآید و در لحظه توسط نویسنده کشف میشود.
به نظر من نوشتن بزرگترین لذت بشری است.
🔹 مرجان صادقی را با مجموعه داستان «هاسمیک» میشناختم. دختری مهربان و پُر انرژی که به خاطر رمان جدیدش ، «بداهه در لامینور» به نیشابور سفر کرد. بانی این نشست دوست عزیزم، حسین لعلبذری است که به همراه همسر گرامیشان، در پنجشنبه مهر ماه به نیشابور آمدند.
.
🔸 به همراه امیرحسین روحنیا ، پنج نفری به آرامگاه عطار و خیام رفتیم. دقایقی زیر سایهی درختهای تنومند باغ خیام نشستیم، رباعیات خیام را با دکلمه ی شاملو و آواز شجریان شنیدیم و چای نباتِ زعفرانی و کمر باریک خوردیم و خندیدیم. 😊
🔹 ممنون از همهی دوستان که آمدند. ممنون از دکتراستیلایی، موسس و مدیر کتابفروشی «شبهای روشن» که مکان را رایگان در اختیار انجمن داستان سیمرغ نیشابور گذاشتند.
مصطفی بیان
پنجشنبه ۲۲ مهر ۱۴۰۰
انجمن داستان سیمرغ، صاحب خانه شد.
انجمن داستان سیمرغ نیشابور، به عنوان یک انجمن مستقل ادبی از تیر ماه ۱۳۹۴ با هدف ارتقاء ادبیات داستان نویسی نیشابور و با مدیریت مصطفی بیان و حمایت بخش خصوصی شروع به کار کرد. در این سال ها، این انجمن با برگزاری نشست های ادبی، دعوت از داستان نویسان و مترجمان مطرح کشور، برگزاری پنج دوره جایزه ادبی داستان سیمرغ و چاپ دو مجموعه داستان گروهی، به عنوان یکی از انجمن های ادبی فعال و موفق در شرق کشور محسوب می شود و جایگاه ویژه و شناخته شده ای در جامعه ی ادبیات داستان نویسی حالِ حاضر ایران به دست آورده است.
همزمان با آغاز هفتمین سال فعالیت انجمن داستان سیمرغ نیشابور، با حمایت خیر فرهنگی، این انجمن صاحب خانه شد. مصطفی بیان، موسس و رئیس انجمن داستان سیمرغ نیشابور گفت: «این انجمن، با اعطای مکانی خصوصی، آقای مجید عیش آبادی، صاحب خانه شد. این مکان با عنوان “خانه داستان سیمرغ”، نشست های ادبی را با رعایت پروتکل های بهداشتی از سر گرفته است.»
نشست های ادبی این انجمن، شنبه ها ساعت ۱۷ تا ۱۹ برگزار می شود. علاقه مندان برای اطلاعات بیشتر می توانند به کانال تلگرام و صفحه اینستاگرام @Simurgh_Dastan مراجعه کنند.
انجمنها بازوی کمکی دولتها/ کتاب «داستان نیشابور» منتشر میشود
گفت و گوی خبرگزاری ایبنا (کتاب ایران) با من
موسس «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» از گردآوری مجموعهای با عنوان «داستان نیشابور» شامل آثار منتخب داستاننویسهای شناخته شده این شهر خبر داد و ابراز امیدواری کرد این کتاب امسال و یا سال آینده منتشر شود.
به گزارش خبرنگار ایبنا در خراسان رضوی، نیشابور یکی از شهرهای بزرگ و مهم استان خراسان رضوی و منطقه شرق کشور است. این شهرستان بیضی شکل در امتداد رشته کوههای بینالود قرار دارد. این رشته کوهها که به صورت نواری در جهت شمال غربی – جنوب شرقی شهرستان امتداد یافته، نیشابور را از شهرستانهای مشهد، چناران و قوچان جدا میسازد. نیشابور شهری است خفته در اعماق تاریخ و قرار گرفته بر چهارراه حوادث، شهری پرخاطره و عبرتانگیز و به گفته دکتر اسلامی ندوشن: «کمتر شهری در سراسر ایران میتوان یافت که به اندازه نیشابور عبرت انگیز و پرخاطره باشد. شهر پرشکوه و نازنینی که روزگار مانند پهلوانان تراژدی، بزرگترین عزتها و بزرگترین خواریها را بر او آزموده است» و به گفته دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی: «نیشابور، فشردهای است از ایران بزرگ…» که تاریخ آن را باید از گوشه و کنار کتابهای کهنه و سفالهای عتیق موزهای بیگانه و سنگ قبرهای شکسته فراهم آورد.
نیشابور طی دوران گذشته خود، به دلیل حضور اسطورهای و پر حادثه در تاریخ کهن ایران زمین، داشتن سابقه طولانی و درخشان در فرهنگ و تمدن زبان پارسی، قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم و شاهراه ارتباطی خراسان بزرگ و نیز به واسطه برخورداری از موقعیت ممتاز طبیعی باعث شده تا رنگین کمانی از گنجینههای با ارزش تاریخی و گردشگری با شهرت ملی و حتی جهانی را در دل خود جای دهد.
بجز آرامگاههای خیام، عطار، کمال الملک و استاد مشکاتیان، نقاط دیگری همچون دبیرستان خیام، آنشکده آذر زرین مهر، قدمگاه رضوی، آرامگاه ابوعثمان مغربی، گنبد بزرگ آجری مهرآباد (شه میر)، عمارت و باغ امین اسلامی، سایت باستانی شادیاخ، بازار سرپوشیده، مسجد جامع نیشابور، کاروانسرای شاه عباسی از بناهای تاریخی نیشابور به شمار میرود.
فارغ از معرفی نویسندگان و مفاخر مختلف ادبی از این شهر، وجود کتابفروشیهای متعدد و اهالی کتابخوانی، انجمنهایی نیز در حوزه کتاب و داستان در این شهر فعالیت دارند. «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» یکی از این محافل و مراکز ادبی این شهر است که از سال ۱۳۹۴ کار خودش را در نیشابور آغاز کرده است و در شرایط کرونایی نیز همچنان چراغش روشن است.
مصطفی بیان، داستاننویس و موسس انجمن داستان سیمرغ نیشابور که داستاننویسی را از نوجوانی با انتشار داستانهایش در مجلههای «کیهان بچهها»، «سروش نوجوان» و «سلام بچهها» آغاز کرده است و اولین مجموعه داستان مستقل خودش را با عنوان «بزقاب» در سال ۱۳۹۸ توسط نشر روزنه منتشر کرده است، در گفتوگویی با خبرنگار ایبنا از فعالیتهای این انجمن گفت.
وی میگوید: سال ۱۳۹۴ «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» و جایزه مستقل «داستان سیمرغ» را پایهگذاری کردیم. در این سالها تا قبل از شروع پاندمی کرونا، بیش از ۲۰۰ نشست هفتگی داشتیم و همچنین دعوت از نویسندگان مطرح ملی و انجمنهای ادبی سایر شهرستانها مثل مشهد و اسفراین از برنامههای این انجمن ادبی بوده است.
وی اضافه میکند: تاکنون داستانهای منتخب دورههای اول تا سوم جایزه داستان سیمرغ را در مجموعهای با عنوان «در خانه ما کسی یانگ را دوست نداشت» و همچنین داستانهای منتخب دوره چهارم جایزه داستان سیمرغ را در مجموعهای با عنوان «پری خورجنی» گردآوری و در سالهای ۹۷ و ۹۸ توسط نشر داستان منتشر کردیم.
بیان با اشاره به اینکه «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران مجوز دارد، یادآور میشود: این انجمن از روز اول با حمایت بخش خصوصی و مردمی شروع به فعالیت کرده است و تمام فعالیتهای ادبی و فرهنگی این انجمن مانند نشستهای ادبی، دعوت از نویسندگان سایر نقاط کشور و نیز برگزاری پنج دوره جایزه داستان سیمرغ، با حمایت شرکتها، موسسات تولیدی و افراد حقیقی انجام شده است.
وی ادامه میدهد: بر این باورم که انجمنها و سازمانهای مردم نهاد در تمام عرصهها میتواند بازوی کمکی برای بخش دولتی باشند و برای انجام این کار نیاز به حمایت از سوی بخش خصوصی و شرکتهای صنعتی است. امروزه بسیاری از فعالیتهای ادبی، هنری، علمی و محیط زیستی در کشورهای پیشرفته غربی، توسط انجمنها، سازمانهای مردم نهاد و دانشگاهها انجام میشود؛ و بخش صنعت میتواند به عنوان بخشی از «مسئولیت اجتماعی» را بر دوش بگیرد در انجام این گونه برنامهها مشارکت داشته باشد.
موسس انجمن داستان سیمرغ نیشابور میگوید: امروز نیشابور، با وجود چهرههای ملی مانند خیام، عطار، کمال الملک و پرویز مشکاتیان به عنوان یکی شهرهای مطرح در حوزه ادبیات و موسیقی در کشور شناخته شده است. همچنین با داشتنِ شرکتهای بزرگ صنعتی مانند فولاد و همچنین شهرکهای صنعتی بزرگ و فعال به عنوان یکی از شهرستانهای صنعتی موفق در شرق کشور مطرح است. این فرصتی بسیار طلایی برای نیشابور است.
وی با بیان اینکه از زمان شروع پاندمی کرونا، مانند بسیاری از بخشهای فرهنگی و هنری از سرعت انجمن کاسته شده است، تاکید میکند: ما باید با سبک جدید زندگی آشنا شویم زیرا به احتمال زیاد کشور ما و حتی جهان، حداقل در دو سه سال آینده درگیر این بیماری باشد. به همین دلیل تلاش کردیم با برنامهریزی جدید، فعالیتهایمان را به صورت مجازی و غیرحضوری ادامه بدهیم. به عنوان مثال، آیین اختتامیه پنجمین جایزه داستان سیمرغ، زمستان سال گذشته به شکل مجازی و با حضور داوران برگزار شد. تلاش ما این است که برنامهها و ارتباطهای مان را با سایر انجمنها و نویسندگان سراسر کشور به شکل مجازی حفظ کنیم.
بیان ادامه میدهد: مهمترین برنامههای ما در امسال و سال آینده، چاپ داستانهای منتخب پنجمین جایزه داستان سیمرغ و سامان دادن و گردآوری مجموعهای با عنوان «داستان نیشابور» است که شامل آثار منتخب داستاننویسهای شناخته شده نیشابور است. این کتاب، بستری است برای معرفی و شناساندنِ ادبیات داستان نویسی نیشابور، که امیدواریم این کتاب امسال و یا سال آینده منتشر شود.
بیان اضافه میکند: در طول سالهای گذشته دو مجموعه داستان توسط نشر داستان منتشر کردیم که شامل داستانهای منتخب چهار دوره جایزه داستان سیمرغ با عنوان «در خانه ما کسی یانگ را دوست نداشت» و «پری خورجنی» بوده است. همچنین داستانهای منتخب پنجمین دوره جایزه داستان سیمرغ را به نشر داستان سپردیم که مراحل مجوز چاپش را طی میکند؛ امیدواریم مجوز چاپ این کتاب هر چه زودتر داده شود.
وی میگوید: جان مردم نیشابور در کنار شعر و موسیقی با داستان و داستان پردازی آمیخته است. اگر چه داستانهای تمثیلی منطق الطیر عطار در قالب شعر بیان شده است اما عطار نیشابوری، مانند فردوسی و نظامی، داستان سرا بوده است. امروز نیشابور، نویسندگان خیلی موفقی دارد که از کتابهای برخی از آنها در جوایز ادبی مانند مهرگان و واو تقدیر شده و تک داستانهای برخی از نویسندگان جوان این شهرستان در جشنوارههای مختلفی برگزیده و تقدیر شده است.
موسس «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» در پایان یادآور میشود: این انجمن، به عنوان تنها انجمن فعال در حوزه ادبیات داستان نویسی شهرستان نیشابور با هدف کشف و معرفی استعدادهای جوانان، ارتقاء ادبیات داستاننویسی شهرستان و نیز تبادل تجربیات با نویسندگان مطرح و انجمنهای فعال سایر نقاط کشور شروع به فعالیت کرد. شعار ما این است که میخواهیم نیشابور را علاوه بر شعر و موسیقی با ادبیات داستاننویسی به ایران و همچنین جهان معرفی کنیم.
منتشر شده در سایت خبرگزاری ایبنا / چهارشنبه ۳ شهریور ۱۴۰۰
روز خبرنگار
امروز در همهی عرصههای سیاسی، نظامی، اقتصادی، روانشناسی، علمی، مذهبی، ادب و هنر، رسانه یکی از مهمترین ابزارهای انتقال و تبادل اطلاعات ، کسب آگاهی و تبلیغ محسوب میشود. با گذشت زمان، شکل و شمایلِ رسانه از صورت کلاسیک (کاغذی) به دیجیتالی تغییر شکل داده است و اطلاعات و اخبار در صدم ثانیه به شنونده و یا بیننده منتقل میشود.
به یاد دارم؛ اوایل دههی هفتاد برخی از روزنامههای سراسری با یک روز تاخیر به دکههای روزنامهفروشی نیشابور میرسید و اخبار را با تاخیر میخواندیم ؛ اما رادیو خیلی زودتر این مشکل را حل کرد و خبرها را قبل از چاپ و انتشار در روزنامهها به نقاط مختلف شهرستانها و روستاهای دورافتاده منتقل کرد.
در همان سالهایی که خبری از تلفن همراه و اینترنت نبود؛ مجلههای «سروشنوجوان» و «جوانان امروز» فرم «خبرنگارافتخاری» را در مجله چاپ میکردند و من هم با فرستادنِ عکس سهدرچهارِ سیاهوسفید، فتوکپی صفحهی اول شناسنامه و فرم ثبتنام از طریق پست به دفتر مجله، به همین سادگی خبرنگار افتخاری مجله میشدم 😊 اما امروز همهی مشترکین تلفن همراه، به نوعی خبرنگارافتخاری هستند و اخبار را در کوتاه ترین زمان از طریق گوشیهایشان در شبکههای اجتماعی به اشتراک میگذارند و به این شکل جامعه و حتی مدیران دولتی را از خبر آگاه میکنند. 😉 به این نتیجه میرسیم که سانسور اخبار و آگاهی به معنی گذشته، مفهوم ندارد و شاید به همین دلیل است طرح صیانت از فضای مجازی در روزهای گذشته مطرح شده. حالا بماند که من اصولا با سانسور رسانه مخالفم و بحث در این مورد بماند برای آینده؛ اما میدانم سانسور و فیلتر و پارازیت دوای حل معضلات جامعه نیست ؛ بلکه پاک کردن صورت مساله است!
به بهانهی روز خبرنگار از دوستان عزیزم حسن خواجوئی (سردبیر آفتابصبحنیشابور) ، فروغ خراشادی (خبرنگار فرهنگی و هنری خیامنامه) و سیمین سلیمانی (خبرنگار ایسنا) به همراه جناب مجیدنصرآبادی دعوت کردم، تا با رعایت تمامی پروتکل های بهداشتی ، دورهمی و گپوگفتی با هم داشته باشیم. (متاسفانه این سعادت را نداشتم در این نشست در خدمت خانم سلیمانی باشم) .
یک نشست سه ساعته ؛ به همراه قهوه ، دمنوش و ادبیات . 😊 از خیام، ادیب نیشابوری، دهخدا، شفیعیکدکنی، دولتآبادی گفتیم تا زنده یاد حسن نظریان و زنده یاد جلال ستاری .
✍ مصطفی بیان
تاریخ عکس: پنجشنبه ۱۴ مرداد ۱۴۰۰
نشست ادبی به بهانه ی «آغاز هفتمین سال فعالیت انجمن داستان سیمرغ نیشابور»
انجمن داستان سیمرغ نیشابور هفت ساله شد!
انجمن داستان سیمرغ نیشابور، یک انجمن ادبی مستقل و غیر دولتی است که از سال ۱۳۹۴ با هدف ارتقاء ادبیات داستان نویسی شهرستان نیشابور و با حمایت بخش مردمی شروع به فعالیت کرد.
این انجمن ادبی، علاوه بر انتشار دو کتاب ، پنج دوره جایزه داستان سیمرغ را با مشارکت بخش خصوصی برگزار کرده است.
مصطفی بیان، موسس انجمن داستان سیمرغ نیشابور
آینده مال ماست!
رونمایی از کتابِ جدید سمیه کاتبی
نشست دیدار و گفت و گو با سمیه کاتبی نویسنده مجموعه داستان «میم و نون های جدا شده از من»
چهارشنبه ۱۹ خرداد ۱۴۰۰
«میمونونهای جداشده از من» قصه آدمهایی است که قصهای ندارند! عناوین خلاقانه هر روایت در کنار توصیفات بدیع و هنرمندانه نویسنده این کتاب را خواندنی کرده است.
سمیه کاتبی متولد ۱۳۶۱ در نیشابور و فارغالتحصیل رشته مدیریت بازرگانی است. علایقش در حوزه ادبیات و داستان را با حضور در دورههای مختلف داستاننویسی دنبال کرد. دورههایی از جمله ظرایف نویسندگی با محمدحسن شهسواری، روشهای فضاسازی در داستان کوتاه با محمدرضا شرفیخبوشان و همچنین دورههای داستاننویسی جلال آلاحمد. او در عرصه نشریات نیز دستی بر قلم دارد و چندین اثر داستانی کوتاه در همشهری داستان، روزنامه اعتماد، روزنامه ایران و داستان نامه منتشر کرده است.