سارا عیش آبادی، داستان نویس، شاعر، کارشناس ادبیات انگلیسی و متولد سال ۱۳۶۸ در نیشابور است.

مجلۀ اطلاعات هفتگی از قدیمی ترین مجله های کشور است. این مجله را می توانید از روزنامه فروشی های سراسر کشور خریداری کنید.

داستان جدیدم با عنوان «عطر ریواس کوهی» در شماره‌ی جدید مجله‌ی «اطلاعات هفتگی» شماره ۳۹۴۸ چهارشنبه پنجم آبان ۱۴۰۰ به چاپ رسیده است.

مجله‌ی اطلاعات هفتگی از قدیمی‌ترین مجله‌های کشور است. این مجله را می توانید از روزنامه‌فروشی‌های سراسر کشور خریداری کنید.

علی اصغر شیرزادی (داستان نویس و مدرس داستان) در معرفی این داستان نوشته است:

مصطفی بیان به لطف قریحه خلاق و نیرومندش، با هر داستان که می نویسد گامی محکم و سنجیده برای رسیدن به جایگاه یک نویسنده حرفه ای تمام عیار بر می دارد. داستان جدید او، «عطر ریواس کوهی» نشانه ای شاخص از این تلاش پیوسته است.

داستان من با عنوان «کاریزبان» ، رتبه‌ی اول جایزه داستان‌نویسی مجله‌ی «اطلاعات هفتگی» را از آن خود کرد.

مجله‌ی «اطلاعات هفتگی» هشتاد سال است که – از سال ۱۳۲۰ –  منتشر می‌شود و از قدیمی‌ترین و پُر اعتبارترین نشریات ایران محسوب می‌شود. در بیانیه این جایزه ادبی آمده است : مجموع شدن چند خرده روایت در پرهیبی از یک کلان روایت نو و بسامان به «کاریزبان» نوشته مصطفی بیان نویسنده جوان و پوینده، در روشنا تاریکی محنت و اندوهی اندیشه برانگیز، درخششی تاویل‌پذیر بخشیده است. به بیانی دیگر این جا و در این داستان به یک هزار تو (لابرینت) رانده می‌شویم. در این هزار توی تاریکی و نیمه تاریک است که برش‌هایی از تاریخ توحش یا توحش تاریخی، در قالبی روایتی گسترش یابنده ملموس می‌شود.

یادآوری: این داستان در شماره ی ۳۹۰۷ (چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۹) در مجله ی اطلاعات هفتگی به چاپ رسیده است.

شماره: ۳۹۰۷

تاریخ: چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۹

نوشته ی : مصطفی بیان

چاپ داستانِ جدیدم با عنوان «من مرد تنهای شبم» در مجله ی اطلاعات هفتگی

شماره: ۳۸۹۹

تاریخ: چهارشنبه ۲ مهر ۱۳۹۹

نوشته ی : مصطفی بیان

http://www.ettelaat.org/ethomeEdition/haft/2/index.htm

برای مشاهده ، به سایت زیر مراجعه کنید:

http://www.ettelaat.com/ethomeEdition/haft/2/index.htm

آمده بود برای پسرش کتاب بخرد. مدام از قفسه، کتاب بر می‌داشت، ورق می‌ زد و کتاب را سر جای اولش می‌گذاشت. می‌گفت نمی‌داند چه کتابی را انتخاب کند که بچه تشویق شود به کتابخوانی. من یاد خودم افتادم. بیست و شش یا هفت سال پیش، اولین کتابی که برایم خواندند، «کدو قلقله زن» بود.
آن موقع‌ با مامان رفته بودیم، خرید. گفت نگاه کن، کتاب‌ ها را ورق بزن، هر کدام را دوست داری انتخاب کن.‌‌ همان شد. من با‌‌ همان کتاب، عاشق کتاب شدم و شیفته خواندن.
همیشه قبل از خواب، بابا با استفاده از قوه تخیلش برایم قصه می‌ گفت. قصه ی «شیر مهربون و شیر دُم سیاه». با داداش کوچیکم به بابا می چسبیدیم و با اشتیاق فراوان به قصه ی بابا گوش می دادیم. همین شد که با همین قصه، عاشق نوشتن شدم و شیفته داستان نویسی.
باید بچه هایمان را از کودکی به کتابخوانی عادت بدهیم و بچه ها از دوران کودکی با کتاب آشنا شوند. در حقیقت باید فرزندانمان را در این سنین به کتابخوانی مبتلا کنیم؛ کتاب های مصور و بعد کم کم نوشتاری، تا کودک به کتاب دست گرفتن و کتاب خواندن عادت کند.
به گمانم شنيدن داستان‌های صوتی از طریق تلفن همراه یا برنامه های شبانه رادیویی (رادیو ایران یا رادیو فرهنگ) ، هم می ‌تواند ما را به شنيدن داستان و خواندن كتاب تشويق و ترغيب كند.
حرف زدن از کتاب و ردیف کردن کتاب‌ها در کتابخانه، حالم را خوب می‌کند. افسوس که گفتن از لذتِ در دست گرفتن کتاب، گفتن از بوی خوب کاغذ، گفتن از قصه های قشنگ، برای نسلی که از جنس رایانه، تبلت، لپ تاپ و شبکه های مجازی هستند، سخت است.
نگران فرزندم هستم.
راستی فرزندان ما، فردا از چه خاطره ‌ای برای بچه‌هایشان حرف می‌زنند؟

مصطفی بیان

این یادداشت در هفته نامه «اطلاعات هفتگی» ، ۱۸ آذر ۱۳۹۴ (شماره ۳۶۸۰) چاپ شده است.

برای مشاهده ، به سایت زیر مراجعه کنید:

http://www.ettelaat.com/ethomeEdition/haft/2/index.htm