بایگانی برچسب‌ها : نادر ابراهیمی

اگر در شعر گفتن شکست خوردی، نویسنده شو!

چند وقت قبل، مصاحبه ی «منوچهر بدیعی» را در مجله ی چلچراغ (شماره ۷۵۸) می خواندم. قبل از اینکه بگم منوچهر بدیعی چه گفت؛ برای دوستانی که نامِ بدیعی را اولین بار می شنوند توضیح بدم که منوچهر بدیعی از شمار نام هایی است که به سبب ترجمه های دقیق و درست از آثار آلبرکامو، جیمز جویس و غیره معروف است. اکثر ترجمه هایش را انتشارات نیلوفر به چاپ می رساند.

منوچر بدیعی مصاحبه اش را جالب شروع کرد. او می گوید: «یکی از عجایب است که تقریبا در تمام دنیا، اشخاص اول شروع می کردند شعر بگویند، بعد که در کار شعر گفتن شکست می خورند، نویسنده می شدند، اگر در نویسندگی هم شکست می خوردند، منتقد می شدند و اگر در نقد ادبی هم شکست می خوردند، مترجم می شدند (می خندد) مثلا دو نویسنده گردن کلفت قرن بیستم که یکی امریکایی است یکی هم ایرلندی، هر دو هم انگلیسی زبان، از شعر آغاز کردند. کاملا معلوم است که شکست خوردند. یکی ویلیام فاکنر است یکی هم جیمز جویس. معلوم است سرشان به سنگ خورده و آمدند نویسنده شدند.»

بحث منوچهر بدیعی باعث شد که سری به ادبیات داستانی ایران بزنم. آیا داستان نویسانی داریم که قبل از داستان نویسی تجربه شعر گفتن هم دارند؟ اتفاقا در ایران افرادی بودند که از شعر منتقل شدند به داستان، نمونه اش «بهرام صادقی» است (عده ای معتقدند او شعرهای نیمایی خیلی خوبی می گفت ولی با نوشتنِ رمانِ ملکوت نامش در ادبیات داستانی ایران ماندگار شد)؛ یا «نادر ابراهیمی» علاوه بر رمان و داستان کوتاه در زمینه ی ترانه سرایی نیز فعالیت می کرد. مهم ترین ترانه اش «سفر برای وطن» که همه ی ما با صدای کریستال و جاودانه ی زنده یاد محمد نوری شنیده ایم که می گوید: «ما برای پرسیدنِ نام گلی ناشناس / چه سفرها کرده ایم / ما برای بوسیدنِ خاکِ سرِ قله ها / چه خطرها کرده ایم ….» با این وجود اکثر آثار داستانی نادر ابراهیمی بیشتر در یادها مانده است و او را به نام «نویسنده ی معاصر ایرانی» می شناسند تا ترانه سرا یا شاعر.

جالبِ بدانید نویسندگانی داریم که شهرتشان به شاعری است؛ مانند «فریدون تولّلی» که متولد سال ۱۲۹۸ در شیراز است. تولّلی در قالب چارپاره اشعار زیبایی را به یادگار گذاشته است. یا «احمدرضا احمدی» با انتشار رمانِ «آپارتمان، دریا» به جمع رمان نویسان پیوست با این وجود در قلمرو شعر مطرح و موفق است و هنوز او را به عنوان شاعر می شناسند تا یک رمان نویس. یا «محمد کیانوش» علاوه بر شعر و داستان در ترجمه و نقد و روزنامه نگاری فعالیت داشت همچنین «رضا براهنی» و «جواد مجابی» علاوه بر شعر و رمان در نقد ادبی فعالیت می کنند.

جدیداً رمانِ «راهنمای مُردن با گیاهان دارویی» نوشته ی عطیه عطارزاده خوانده ام. رمانِ اولِ نویسنده است و قبلاً مجموعه شعری به چاپ رسانده. این کتاب در سالِ گذشته خبرساز بود زیرا برگزیده یا نامزد جایزه های ادبی کشور شده است. در موردش نقدی نوشته ام و گفته ام  داستان، خیلی کشدار و کسالت آور است و پایان بندی غیرمنتظره دارد.

خلاصه اینکه اگر می بینی شاعر خوبی نیستی می توانی در نوشتنِ داستان بختِ خودت را بیازمایی. خیلی ها عاشقِ نوشتن هستند اما این کافی نیست. نویسنده کسی است داستانی بنویسد که خواننده داشته باشد به قول قدیمی ها نمد مالی فقط پفاب زدن نیست.

مصطفی بیان

چاپ شده در دو هفته نامه آفتاب صبح نیشابور / شماره ۶۷ / ۷ مرداد ۱۳۹۸

گفت و گو با فرزانه منصوری، همسر نادر ابراهیمی

امیدوارم مردم ایران دوره های سخت را با سرفرازی پشت سر بگذارند.

گفت و گو با فرزانه منصوری، همسر نادر ابراهیمی

«شب نادر ابراهیمی»، چهاردهمین شب از شب ‌‌های ادبی «انجمن داستان سیمرغ نیشابور»، بعد از ظهر شنبه نوزدهم فروردین ماه با پخش پيام صوتی از همسر نادر ابراهيمی، همراه با معرفی و بررسی برخی از آثار او در پژوهش سرای مهندس سینا مسیح آبادی با حضور دکتر زهرا ابویسانی، مرتضی قربان بیگی، داستان نویسان و علاقه مندان به نادر ابراهیمی برگزار شد.

نادر ابراهیمی در ۱۴ فروردین ۱۳۱۵ در تهران متولد شد. وی نخستین کتاب خود را در سال ۱۳۴۱ به نام «خانه ای برای شب» شامل فابل ها و داستان های تمثیلی انتشار داد. از آثار بعدی او می توان به کتاب های «سرزمین کوچک من»، «یک عاشقانه ی آرام»، «رونوشت بدون اصل»، «چهل نامه کوتاه به همسرم»، «بار دیگر شهری که دوست می داشتم» و «انسان، جنایت و احتمال» اشاره کرد. آثار ابراهیمی اغلب در قالب استعاری و هنری به مسائل اجتماعی می پردازد. آنچه بر مجموعه داستان های او حاکم است تمایل به پندآموزی و اخلاق گرایی است.

آثار نادر ابراهیمی گوناگون و متنوع اند: رمان، فابل، گزیده، داستان کوتاه، فیلم نامه، غزل و …. و ترانه ی جاویدان «سفر برای وطن» که همه ی ما با صدای کریستال و جاودانه ی زنده یاد محمد نوری شنیده ایم که می گوید: «ما برای پرسیدنِ نام گلی ناشناس / چه سفرها کرده ایم / ما برای بوسیدنِ خاکِ سرِ قله ها / چه خطرها کرده ایم ….». وی پس از چندین سال دست و پنجه نرم کردن با بیماری بعد از ظهر پنجشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۸۷در تهران درگذشت.

قرار بود اين مراسم با شكوه بيشتری به همت انجمن داستان سیمرغ نیشابور با حضور خانم فرزانه منصوری برگزار شود اما ايشان قبل از ۱۳ فروردين، اعلام كردند كه به دليل فشردگی برنامه‌ هايشان نمی ‌توانند امسال از تهران خارج شوند و به همین دلیل به یک گفت و گوی تلفنی بسنده کردیم.

فرزانه منصوری در ابتدای صحبت از من خواستند که ایشان را با نام خانوادگی همسرشان، «فرزانه ابراهیمی» خطاب کنم و احساس تاسف کردند که نتوانستند در این نشست ادبی حضور داشته باشند. ایشان در ادامه فرمودند: راجع به نادر ابراهیمی آنچه که لازم است که همه بدانند در کتاب های «ابن مشغله»، «ابوالمشاغل» و «چهل نامه کوتاه به همسرم» آمده است و طبق مصاحبه هایی که هم خود ایشان و هم بعد از پروازشان، من انجام داده ام خیلی حرف ها زده شده است. اگر در لابه لای آثار نادر ابراهیمی جستجو کنیم، می بینیم در تمام آثارش برای همه ی گروه های «کودک و نوجوان» و «بزرگسالان» و حتی کتاب هایی که جنبه آموزشی دارند؛ «عشق به وطن و مردم وطن» موج می زند. نادر ابراهیمی خودش در همین آثارش گفته است «من اگر وطنم را عاشقم. خاک پرستی نیست. دوست داشتنِ قدمگاهِ مردمی است که سخت دوستشان دارم.» بنابراین آنچه که کرده و آنچه که نوشته بخاطر مردمش بوده و خواسته به نحوی سطح فرهنگ را بالا ببرد و قدمی در راه اعتلای مردم وطنش بردارد.

فرزانه منصوری به سفر چند سال پیش به نیشابور به همراه نادر ابراهیمی و خانواده اشاره کرد و گفت: برايم جالب بود كه دوباره مردم مهربان و مهمان‌ دوست اين شهر را ببينم كه متاسفانه نشد. همچنین باید اشاره کنم به مراسم بزرگداشت نادر ابراهیمی که توسط دانشکده هنر نیشابور به مدت سه روز، چند سال قبل برگزار شد. دانشجويان دانشكده هنر در آن مراسم چهره نادر ابراهيمی را نقاشی كرده بودند و تصويرگری از كتاب‌ های كودكان را داشتند و استاد جنيدی نيز يک سرديس از وی ساخته بود كه سرديس را برای ما فرستادند و نقاشی از چهره نادر ابراهيمی نيز توسط يكی از دوستان به ما رسيد كه همين‌ جا از همه ی آنها سپاسگزاری می کنم.

فرزانه منصوری از رونمایی سومین کتابِ صوتی نادر ابراهیمی با عنوان «بار دیگر شهری که دوست می داشتم» توسط انتشارات نوین کتاب گویا در اردیبهشت ماه امسال خبر داد. این کتاب با صدای پیام دهکردی و موسیقی کارن همایون فر منتشر می شود. همچنین دو کتاب «یک عاشقانه آرام» و «چهل نامه کوتاه به همسرم» با صدای پیام دهکردی و موسیقی کریستف رضاعی و ناصر چشم آذر توسط همین انتشارات منتشر شده است؛ که دوستان می توانند برای تهیه این آثار به سایت «نوین کتاب گویا» مراجعه کنند.

در پایان فرزانه منصوری همانند همسرش زنده یاد نادر ابراهيمی  آرزو کرد كه مثل هميشه ملتش اين دوره‌ های سخت را با سرفرازی و صبوری و پيروزی به انتها برساند و آرزو دارد همه ی مردم سرزمينش احساس خوشبختی كنند و خداوند گره ‌های كورشان را باز كند و آسوده و راحت باشند.

مصطفی بیان

این گفت و گو در شماره ۳۰ نشریه «آفتاب صبح نیشابور» به چاپ رسیده است / ۶ خرداد ۹۶

نشست نادر ابراهيمی در نيشابور برگزار شد

نشست نادر ابراهيمی در نيشابور برگزار شد

نشست ادبی «شب نادر ابراهیمی» به مناسبت زادروز وي در پژوهش‌سراي دانش‌آموزي نيشابور برگزار شد.
به گزارش ايسنا- منطقه خراسان، چهاردهمین شب از شب‌‌های ادبی «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» ۱۹ فروردين‌ ماه با پخش پيام صوتي از همسر نادر ابراهيمي، معرفي و بررسي برخي از آثار او در پژوهش‌سرای سینا مسیح آبادی برگزار گرديد.
مصطفي بيان، دبير انجمن داستان سيمرغ نيشابور در اين مراسم عنوان كرد: قرار بود اين مراسم به صورت مفصل‌تر و با شكوه بيشتري با حضور خانم فرزانه منصوري  همسر زنده‌ياد نادر ابراهيمي برگزار شود اما ايشان قبل از ۱۳ فروردين، اعلام كردند كه به دليل فشردگي برنامه‌هايشان نمي‌توانند امسال از تهران خارج شوند و براي اين برنامه پيام صوتي دادند.
فرزانه منصوری در بخشي از پيام صوتي خود كه در اين مراسم پخش شود، عنوان كرده بود: متاسفم كه نتوانستم در اين مراسم حضور داشته باشم؛ سال‌ها پيش به نيشابور آمديم و برايم جالب بود كه دوباره مردم مهربان و مهمان‌دوست اين شهر را ببينم كه متاسفانه نشد و البته يك سال نيز بزرگداشتي براي نادر ابراهيمي برگزار شده بود دانشجويان دانشكده هنر نيز در آن از چهره نادر ابراهيمي نقاشي كرده بودند و تصويرگري از كتاب‌هاي كودكان  داشتند و استاد جنيدي نيز يك سرديس از وي ساخته بود كه سرديس را براي ما فرستادند و نقاشي از چهره نادر ابراهيمي نيز توسط يكي از دوستان به ما رسيد كه همين‌جا از همه آن‌ها تشكر مي‌كنيم.
وي اظهار كرد: در تمام آثار نادر ابراهيمي عشق به وطن و مردم وطن موج مي‌زند؛ من هم مانند نادر ابراهيمي آرزومندم كه مثل هميشه ملت ما اين دوره‌هاي  سخت را با سرفرازي و صبوري و پيروزي به اتمام برساند و آرزو دارم همه مردم سرزمينم احساس خوشبختي كنند و خداوند گره‌هاي كور آن‌ها را باز كند و آسوده و راحت باشند.
منبع: خبرگزاری ایسنا
این مراسم با حضور استاد مرتضی قربان بیگی، دکتر زهرا ابویسانی برگزار شد. خانم ها سمیه سیدآبادی، زهره اکبرآبادی و سمیه صفایی از اعضای انجمن داستان سیمرغ به معرفی و بررسی کتاب های «سرزمین کوچک من»، «یک عاشقانه ی آرام»، «رونوشت بدون اصل»، «خانه ای برای شب» و «انسان، جنایت و احتمال» از نوشته های نادر ابراهیمی پرداختند.

شب نادر ابراهیمی