بایگانی دسته بندی ها: جوایز دریافتی

مصطفی بیان، تنها نمایندۀ استان خراسان رضوی، شایسته تقدیر رشتۀ مقاله از روزنامه آفتاب صبح نیشابور شد.

عنوان خبر:

آفتاب صبح نیشابور، شایستۀ تقدیر دومین جشنوارۀ کتابخوان و رسانه شد.

مصطفی بیان، تنها نمایندۀ استان خراسان رضوی، شایسته تقدیر رشتۀ مقاله از روزنامه آفتاب صبح نیشابور شد.

صبح روز پنجشنبه ۱۷ اسفند ماه ۱۴۰۲ همزمان با بیستمین سالگرد تاسیس نهاد کتابخانه­های عمومی سراسر کشور، در مراسمی با حضور وزیر فرهنگ، ساختمان ستاد مرکزی این نهاد در خیابان امام خمینی، کوچۀ پست تهران افتتاح شد. در این مراسم، برگزیدگانِ دومین جشنوارۀ کتابخوان و رسانه که فراخوانِ آن در مهر ماه سال ۱۴۰۲ اعلام شده بود؛ در پنج بخشِ حوزۀ رسانه­های اجتماعی، حوزۀ تلویزیون و رادیو، حوزۀ خبرگزاری­ها و مطبوعات و بخش بین­الملل معرفی شدند.

مصطفی بیان، شایستۀ تقدیر در رشتۀ مقاله از روزنامه آفتاب صبح نیشابور (استان خراسان رضوی)، به عنوانِ تنها نمایندۀ استان خراسان رضوی معرفی شد.

مصطفی بیان، داستان‌نویس، دبیر انجمن داستان سیمرغ نیشابور و روزنامه‌نگار ادبیِ نشریۀ «آفتاب صبح نیشابور»، تندیس، لوح تقدیر و کارت هدیه نقدیِ «دومین جشنوارۀ کتابخوان و رسانه» را برای نگارش مقالۀ «وقتی کرگدن‌ها به نیشابور حمله کردند!» از محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ دریافت کرد.

مقالۀ «وقتی کرگدن­ها به نیشابور حمله کردند!» نگاهی می­اندازد به کتاب «چنگیز خان» نوشتۀ جان مَن، با ترجمۀ رفیع رفیعی که نشر ثالث آن را منتشر کرده است. این مقاله در شمارۀ ۸۵ (۳۰ شهریور ۱۴۰۰) آفتاب صبح نیشابور به چاپ رسید.

در بخشی از این مقاله می­خوانیم: «چنگیزخان، تولی­خان – پسر چهارمش – را مامور پاکسازی مناطق غربی، در آن سوی جیحون کرد. چنگیز به او سه ماه فرصت داد تا تکلیف سه شهر بزرگ، یعنی مرو، نیشابور و هرات را تعیین کند. نیشابور تسلیم نشد. در محاصرۀ این شهر، طغاجار، داماد چنگیز و سردار لشکر مغول توسط یکی از تیراندازان نیشابوری کشته شد. وقتی تولی­خان این خبر را شنید پس از فتح مرو به نیشابور آمد. مردم شهر و حتی حیوانات را قتل عام کرد و شهر به کلی ویران و زیر و رو شد.

چنگیز جنگ را ادامه نداد. بر اساس داستان­ها، جانوری افسانه­ای که یک شاخ داشت (کرگدن) در خواب با او دیدار و گفتگو کرد. این موجود به قدری بهت­انگیز و خوفناک بود که وقتی چوشایی حکیم، حرف­هایش را برای چنگیز ترجمه کرد – «به سرعت برگرد!» – خان مغول به سرعت برگشت و به سوی سرنوشت رهسپار شد.»

همچنین در ادامۀ این برنامه خبر از بهره برداری از اولین کتابخانۀ عمومیِ تمام الکترونیک در تهران از سوی وزیر فرهنگ داده شد و «کتابخانه آینده» آغاز به فعالیت کرد. وی در این مراسم توضیح داد: «یکی از کارهایی که امسال اعلام کرده بودیم تا نهاد کتابخانه‌های کشور دنبال کند، ایجاد کتابخانه آینده بود. کتابخانه آینده یعنی توجه به اقتضائات فناورانه جدید مانند هوش مصنوعی و سازکارهای جدید ارتباطاتی.»

مصطفی بیان، تنها نمایندۀ برگزیدۀ استان خراسان رضوی در دومین جشنوارۀ ملی کتابخوان و رسانه

همزمان با بیستمین سالروز نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، برگزیدگان دومین جشنواره کتاب‌خوان و رسانه با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی معرفی و تقدیر شدند

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، همزمان با بیستمین سالروز نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، برگزیدگان دومین جشنواره کتاب‌خوان و رسانه در مراسمی با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی معرفی و تقدیر شدند.

اسامی برگزیدگان در بخش‌های رسانه‌های اجتماعی، تلویزیون و رادیو، خبرگزاری‌ها و مطبوعات و بین الملل در ادامه آمده است: 

حوزه خبرگزاری‌ها و مطبوعات

مصطفی بیان، شایسته تقدیر رشته مقاله از روزنامه آفتاب صبح نیشابور (استان خراسان رضوی)/ تنها نمایندهٔ استان خراسان رضوی

مصطفی بیان، داستان‌نویس و روزنامه‌نگار ادبیِ نشریهٔ «آفتاب صبح نیشابور»، تندیس، لوح تقدیر و کارت هدیه نقدیِ «دومین جشنوارهٔ کتابخوان و رسانه» برای نگارش مقالهٔ «وقتی کرگدن‌ها به نیشابور حمله کردند!» از دست محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ دریافت کرد.

 آیین اختتامیه دومین جشنوارهٔ کتابخوان و رسانه به همت نهاد کتابخانه‌های عمومی سراسر کشور، پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴٠۲ همزمان با بیستمین سالگرد تاسیس این نهاد برگزار شد.

لیست نهایی دومین دوره‌ی جایزه ادبی چهل معرفی شد

لیست نهایی دومین دوره‌ جایزه ادبی چهل معرفی شد

دوره دوم جایزه ادبی چهل به دبیری «عالیه عطایی» برگزار می‌شود. ریاست هیئت داوران این دوره‌ جایزه به عهده‌ «علی خدایی» است و بیش از بیست داور بالای چهل سال در این رای‌گیری شرکت خواهند کرد که متعاقباً معرفی خواهند شد.

اختتامیه دور دوم جایزه ادبی چهل تا پایان سال جاری توسط مکتب تهران برگزار خواهد شد. پس از بررسی‌های انجام شده و اعلام زمان دو ماهه به نویسندگان و ناشران برای ارائه‌ی نام‌های از قلم افتاده، لیست نهایی مورد تایید دبیرخانه به شرح زیر است: بهاره ارشد ریاحی، احمد ابوالفتحی، مجید اسطیری، سلمان امین، آراز بارسقیان، حمید بابایی، مصطفی بیان، امیر پروسنان، احمد حسن‌زاده، رامبد خانلری، سینا دادخواه، آیت دولتشاه، مهدی زارع، فاطمه سلیمانی، آرش صادق بیگی، مرجان صادقی، الهام فلاح، مائده فلاح، ضحی کاظمی، امید کوره‌چی، آیدا مرادی آهنی، مائده مرتضوی، سید میثم موسویان، مهام میقانی.

جایزه ادبی چهل به همت مکتب تهران در هر دوره پنج ساله به داوری آثار نویسندگانی می‌پردازد که دارای حداقل سه اثر داستانی منتشر شده با مجوز رسمی وزارت ارشاد در بازه سنی سی و پنج تا چهل سال قرار دارند و در پایان لیستی پنج نفره بدون اولویت آرا منتشر خواهد شد. در این دوره کارنامه‌ ادبی نویسندگان متولد سال‌های شصت تا شصت و پنج مورد ارزیابی قرار می‌گیرد که تا پایان سال ۱۳۹۹ دارای شرایط شرکت در این جایزه بوده‌اند.

کاریزبان ، برگزیده ی جایزه داستان نویسی مجله ی اطلاعات هفتگی

داستان من با عنوان «کاریزبان» ، رتبه‌ی اول جایزه داستان‌نویسی مجله‌ی «اطلاعات هفتگی» را از آن خود کرد.

مجله‌ی «اطلاعات هفتگی» هشتاد سال است که – از سال ۱۳۲۰ –  منتشر می‌شود و از قدیمی‌ترین و پُر اعتبارترین نشریات ایران محسوب می‌شود. در بیانیه این جایزه ادبی آمده است : مجموع شدن چند خرده روایت در پرهیبی از یک کلان روایت نو و بسامان به «کاریزبان» نوشته مصطفی بیان نویسنده جوان و پوینده، در روشنا تاریکی محنت و اندوهی اندیشه برانگیز، درخششی تاویل‌پذیر بخشیده است. به بیانی دیگر این جا و در این داستان به یک هزار تو (لابرینت) رانده می‌شویم. در این هزار توی تاریکی و نیمه تاریک است که برش‌هایی از تاریخ توحش یا توحش تاریخی، در قالبی روایتی گسترش یابنده ملموس می‌شود.

یادآوری: این داستان در شماره ی ۳۹۰۷ (چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۹) در مجله ی اطلاعات هفتگی به چاپ رسیده است.

«بُزقاب»؛ داستان‌هایی خاص برای مخاطبانی عام

«مهناز رضایی (لاچین)»، شاعر، نویسنده و منتقد ادبی و مولف مجموعه داستان «پرواز سوییس» و سراینده کتاب شعر «زنی بی‌چتر»، در یاداشتی برای خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) از رمان «بُزقاب» اثر مصطفی بیان گفت.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) مهناز رضایی (لاچین): مصطفی بیان، نویسنده، منتقد و فعال ادبی، مجموعه داستانی به نام «بزقاب» را به دوستداران سبک و قلمش عرضه کرده است. این کتاب شامل ۳۳ داستان کوتاه است و به‌همت نشر «روزنه» در ۱۷۱ صفحه روانه بازار نشر شده است. (چاپ اول ۱۳۹۸)

مصطفی بیان جوایز بسیاری را در کارنامه خود دارد و برخی داستان‌های مجموعه داستان «بزقاب» هم در جشنواره‌های ادبی درخشیده‌اند. شرح مختصری در این مورد، در پانوشت برخی داستان‌ها آمده است.

به نظر راقم این سطور، یکی از ارزنده‌ترین فعالیت‌های مصطفی بیان، پایه‌گذاری انجمن داستان «سیمرغ» (۱۳۹۴) و برگزاری جشنواره داستان «سیمرغ» است. زیرا همت به ایجاد انگیزش ادبی، چراغی در مسیر فرهنگ ما می‌افروزد.

این نوشته بر آن است که به‌گونه‌ای موجز، به ساخت و جانمایه چند داستان از این مجموعه بپردازد.

۱- داستان «هم اتاقی متفاوت من»
این داستان به سادگیِ خاطره‌گویی و در روندی خطی، پیش می‌رود. راوی اول شخص، به تفکیک داستان از قصه‌ای فانتزی و تخیلی توجه می‌دهد و جریان را به شیوه‌ای رئال تعریف می‌کند.

نویسنده-راوی هدف خود را از نقل داستان چنین شرح می‌دهد:
«انگیزه‌ی اصلی‌ام اینجا این است که ماجرا را برای آیندگان بنویسم، حتی اگر کم و بیش ذهنیت بدی نسبت به من پیدا کنند، نه فقط نسبت به شخصیتم، که بیشتر درباره‌ی سلامتی و توانایی ذهن و خلاقیت‌ام در زندگی و به‌نوعی در مقابل اقلیت به نظر من، کوته فکر جامعه»

بدین ترتیب راوی خود را سوبژه‌ی آگاهی می‌بیند که باید دانسته‌ی خود را به آیندگان ابلاغ کند.

بخش زیبای داستان، آن جاست که راوی از جایگاه رفیع دانایی و تعلیم‌گری خود پایین می‌آید و در مقام یک انسان (یکی مانند ما خوانندگان)، با صحنه‌ی مرگ هم خانه‌اش (گربه‌ی حنایی) مواجه می‌شود. این بخش از داستان، بی‌نیاز از شرح و توضیح «دانستگی» راوی، عمیقا تاثیرگذار است و انسانیت ما خوانندگان را بیدار می‌کند.

۲- داستان «زندگی مثل شیرینی خامه‌ای»
داستانی خوب که با زندگی بخشیدن به کارکردهای نمادین «سنتور و شیرینی خامه‌ای»، معنای خود را توسعه بخشیده است. نمادها هم در معنای ظاهری و هم در معنای باطنی خود ایفای نقش می‌کنند. بدین ترتیب داستان لایه‌ی دیگری از معانی ممکن را به گستره‌ی خویش راه می‌دهد.

نقطه‌ی قوت دیگر این داستان، آن است که تاریخ درگذار مردم ما را «از شانزدهم آذر ۳۲ تا جنگ و تا موضوع مهاجرت» به گونه‌ای موجز در خود گنجانده است.

راوی اول شخص، بدون اشاره‌ی مستقیم به بسیاری از دغدغه‌ها، ما را با حس فقدان خود و با بسیاری از پرسش‌های بی‌پاسخ مانده‌ی خود درگیر می‌کند.

مجموعه داستان «بزقاب» / انتشارات روزنه / چاپ 1398
مجموعه داستان «بزقاب» / انتشارات روزنه / چاپ ۱۳۹۸

۳- داستان «من و او»
داستان ساده و بی‌ادعای «من و او» ما را در دغدغه‌های اسیر ایرانی دربند، سهیم می‌کند. راوی اول شخص، درباره رفتار شیطانی سرگرد عراقی می‌گوید: «سرگرد…سرپا نشسته بود و داشت با یک سنگ سنگین روی زبان بسته می‌کوبید… صدای شکستن استخوان‌های مغز حیوان را می‌شنیدم.» (بیان-۱۳۹۸ -۳۸ )

و در پایانه‌ی داستان، این رفتار (خرد کردن استخوان موجودی دربند) تکرار می‌شود. من (راوی) و او (اسیر دیگر، در سلولی مجزا)، دست به قهرمانی منفعلانه‌ای می‌زنند؛ هر یک، به جای دیگری تن به دیو سیرتی سرگرد عراقی می‌سپارد.

این شرافت انسانی مبتنی بر دیگرخواهی، شکلی از ایثار فوق بشری را به نمایش می‌گذارد که در داستان جنگ ۸ ساله، بارها درباره‌اش گفته‌ایم و شنیده‌ایم.

این ایده‌ی داستانی به‌خودی‌خود، تاثیرگذار و تامل‌برانگیز است و می‌تواند برگ برنده‌ی نویسنده باشد، البته اگر از پرداخت سیاه و سفیدِ آدم‌های داستان صرف نظر کنیم.

به این نمونه توجه کنید:
«…نور چراغ راهرو یک سمت صورتش را روشن می‌کرد و استخوان‌های گونه و آرواره‌اش را برجسته می‌کرد. سمت دیگر صورتش تاریک بود و فقط می‌توانستم یک چشمش را ببینم که با خشم نگاهم می‌کرد…»

بخشی از داستان که در آن، روایت صرف، جایش را به بصری سازی داده و بسیار موفق عمل کرده است، تاثیر مضاعف خود را مدیون شرح فضا، دعوت مخاطب به حضور در صحنه و مشارکت دادن او، در تجربه‌ی «لحظه‌ی داستانی» است.

۴- داستان «از این غروب تا آن غروب»
داستانی به سادگی و صمیمیت زندگی را می‌خوانیم. با پدری مبتلا به آلزایمر و پسرش، غروب پنجشنبه را به غروب جمعه می‌رسانیم. زمانی را که پدر، مهمان پسر است.

زاویه دید داستان در ابتدا، توهم سوم شخص محدود را ایجاد می‌کند، اما با اشراف راوی به دنیای حسی و ذهنی پدر، زاویه دید دانای کل بر داستان حاکم می‌شود: «پدر از حرفش ناراحت می‌شود، بعد از این همه سال بابک و بهرام را از هم اشتباه می‌گیرد.» (بیان-۱۳۹۸ -۸۸ )

صرف نظر از اینکه مصطفی بیان کدام زاویه دید را مرجح دانسته باشد، به خواندن داستانش شوق داریم؛ چرا که راوی بدون گزافه‌گویی (راجع به احساسات پسر و راجع به اشتباهات مکرر پدر که گاه زنده و مرده را از هم باز نمی‌شناسد)، توانسته میان بابک و خواننده، همدلی برقرار کند.

لحظه‌ای که پدر نام بابک را بر زبان می‌راند، در دل خواننده نیز خلجانی ایجاد می‌شود.

۵- داستان «تخیل فراگیر»
این داستان، به تصویری شکل گرفته در ذهن و زندگی مردم، می‌پردازد ؛ خیالی که گاه پُررنگ است و گاه رنگ باخته، گاه دختر بچه‌ای است و گاه زنی افسونکار…

راوی در این داستان به صراحت می‌گوید:
«بگذارید هر کس هر تصوری دوست دارد از این ماجرا بکند.» (بیان-۱۳۹۸ -۳۶)

یعنی آنکه خواننده را هم‌رتبه با راوی و مردم شهر، در برابر جریانی آمیخته از واقعیت و خیال، قرار می‌دهد.
این داستان به مخاطب، اجازه نفس کشیدن و چشیدن طعم «اختیار» را می‌دهد و شکلی از «دموکراسی داستانی» را برقرار می‌کند.

۶- داستان «در روشنا تاریکی سپیده‌دم»
این داستان نیز در ابتدا، توهم زاویه دید سوم شخص محدود را ایجاد می‌کند. سهم بیشتر داستان، در همسویی با حس و نگاه رفتگر پیش می‌رود، اما بخش پایانی روایت، به گزارش کنش مرد می‌پردازد، درحالی‌که رفتگر به‌کلی از داستان کنار گذاشته شده است.

راوی حالا از درونیات مرد آگاه است:
«مرد…نگاهی به نام همسرش انداخت که روی سنگ قبر حک شده بود. لب‌هایش لرزید، احساس کرد چشمانش از اشک خیس شده است. حتی صدایش هم خیس بود.»

۷- داستان «انفجار»
داستانی محتواگرا و سرراست و برخوردار از وجه گزارشی است،. داستان به ما می‌گوید :چاه مکن بهر کسی…

آنقدر این دغدغه بزرگ است که نویسنده را به صراحت واداشته است. زبان مستقیم‌گو و ارتباطی، داستان را پیش می‌برد و در پایان کار نیز راوی، نصیحت‌وار تذکر می‌دهد که: «امکان داشت به جای پیشخدمت، کوروش و مینا و حتی نسیم در انفجار کشته می‌شدند.»

«کج تابی» در معنای این جمله سبب می‌شود، مخاطب فکر کند، از نظر راوی، مردن یک پیشخدمت ناچیز، نوعی بلاگردان بوده است و با حس تاسف مختصری می‌توان از آن گذشت.

۸- داستان «بزقاب»
مصطفی بیان این داستان را با رویکردی کنایی و آمیخته به طنز نگاشته است. داستان از وجهی انتقادی – اجتماعی برخوردار است.

نویسنده در توضیح ویژگی‌های شهردار کراوات‌پوش، از بیانی غیرمستقیم بهره برده است؛ بخشی که نقطه قوت داستان است.

هرچند شکلی از نتیجه‌گیری در پایان این داستان و اکثر داستان‌های کتاب «بزقاب»، نشان از وسواسی برای تفهیم قصد نگارش داستان و بر زبان آوردن پیام آن دارند: «حاصل ساعت‌ها کار، آن هم با نیت به تصویر کشیدن تصور مردم به شهردار شهرشان!» (بیان-۱۳۹۸ -۲۸)؛ مهری که «مصطفی بیان»، پای داستان‌های خود می‌کوبد.

جمع بندی
مجموعه داستان بزقاب، شامل داستان‌هایی است که می‌تواند مورد استقبال عام قرار گیرد. حجم هر داستان، چیزی در حدود ۲ تا ۳ صفحه است و قابلیت خوانده شدن در یک نشست را دارد.

زبان در این کتاب عمدتا گزارشی است و مخاطب با هیچ‌گونه چالشی برای باز کردن گره زیباشناسانه، مواجه نیست؛ یعنی آنکه نویسنده به اختیار، استفاده از صنایع بدیع در آثارش را فروگذارده است. زبان روان و همه‌فهم است.

در کتاب «بُزقاب»، روایت‌های نقل‌واره و محتواگرایی را می‌خوانیم که ساختی کمابیش یکسان دارند. همه داستان‌ها، جریانی را بازگو می‌کنند که به‌نحوی بر نویسنده کتاب، تاثیر گذاشته و قرار است با مخاطب در میان گذاشته شود.

هر داستان با ذکر نکته‌ای عبرت آموز، به پایان می‌رسد و بدین ترتیب نویسنده متعهدانه، تلنگری که لازم دیده، به ذهن و روح مخاطب می‌زند.

اما آنچه ارزش انکارناشدنی آثار مصطفی بیان است، روح شریف و انسانی‌ای است که در آن‌ها موج می‌خورد؛ آن اساس و پایه‌ای که یک ادیب، باید بدان تکیه کند.

برای نویسنده جوان و پرکار، آرزوی سربلندی داریم.

 چاپ شده در خبرگزاری ایبنا

جوایز دریافتی

۱ – لوح یاد بود دومین مسابقه داستان نویسی کشوری ، ستاد اقامه نماز – سال ۱۳۷۸
۲ – مقام اول شهرستان در مسابقات داستان نویسی – سال ۱۳۷۹
۳ – مقام دوم کشور در مسابقات داستان نویسی حوزه هنری – سال امام علی (ع)
۴ – لوح تقدیر چهارمین انتخاب سالانه بهترین اثر برای نوقلمان در ماهنامه سلام بچه ها – سال ۱۳۸۰
۵ – لوح تقدیر و برگزیده پنجمین مسابقه داستان نویسی کشوری ، ستاد اقامه نماز – سال ۱۳۸۱
۶ – لوح تقدیر ششمین انتخاب سالانه بهترین اثر برای نوقلمان در ماهنامه سلام بچه ها – سال ۱۳۸۲
۷_ در ماهنامه مرداد ۱۳۸۸ اثر «حکایت کله قندهای سفید» به عنوان مقاله برگزیده ماه ( ماهنامه اطلاعات علمی _ سال بیست و سوم _ شماره ۳۵۸ _ تیر ۱۳۸۸ ) معرفی شد.
۸ – دیپلم افتخار دومین جشنواره ادبی بسیج قشم با داستان کوتاه کیف – سال ۱۳۹۰
http://mojqeshm.com/index.php?option=com_content&view=article&id=71:1390-09-03-07-48-39&catid=39:honari
۹ – برگزیده جشنواره ادبی «سیاه و سفید، زشت و زیبا» فرهنگ سرای شفق تهران – مهر ۱۳۹۱
۱۰ – لوح یادبود دومین و سومین جشنواره ملی فرهنگی هنری نماز ستاد اقامه نماز استان همدان – آذر ۱۳۹۱ و اردیبهشت ۱۳۹۳
۱۱ – داستان کوتاه «کیف» به مرحله نهایی یازدهمین جشنواره سراسری شعر و داستان جوان سوره در بخش داستان کوتاه بزرگسالان راه یافت – مرداد ۱۳۹۲
۱۲ – داستان «کاغذ پاره» به مرحله نهایی ششمین جشنواره سراسری داستان انقلاب در بخش داستان کوتاه بزرگسالان راه یافت – بهمن ۱۳۹۲
۱۳ – لوح تقدیر و برگزیده دومین جشنواره ادبی کار و تلاش یزد (داستان «قایم شدن») – ۳۰ بهمن ۱۳۹۲
۱۴ – لوح تقدیر و تندیس نخستین هفته فرهنگی نیشابور – ۱۶ مهر ۱۳۹۳
۱۵ – لوح تقدیر، نشان شبکه رادیو جوان و برگزیده چهارمین جشنواره رادیویی جوان و رادیو جوانه در بخش متن رادیویی «قصه های پدربزرگ» – ۷ دی ۱۳۹۳

۱۶ –  دیپلم افتخار برای داستان برتر و شاخص نهمین دوره «مسابقه بزرگ داستان نویسی» مجله «اطلاعات هفتگی». (داستان کوتاه «ژیان زرد») – اردیبهشت ۱۳۹۴

۱۷ – لوح تقدیر ، سیصد و چهاردهمین نشست کتاب خوانی کشور در شهرستان نیشابور – ۲۲ دی ماه ۱۳۹۴

۱۸ – لوح تقدیر از یازدهمین جشن «کانون ادبی چوک» تهران – ۷ شهریور ۱۳۹۵

۱۹ – داستان «قهرمان ورشکسته» به مرحله نهایی ششمین جایزه ادبی لیراو راه یافت –  آبان ۱۳۹۵

۲۰ – نامزد نهایی بخش نوشتاری شانزدهمین دوره جشنواره کتاب و رسانه از سوی نشریه «آفتاب صبح نیشابور» – آبان ۱۳۹۶

۲۱ – لوح تقدیر در هفته گرامیداشت کتاب و کتابخوانی (از سوی فرماندار، رئیس اداره ارشاد و نهاد کتابخانه های عمومی نیشابور) – دوشنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۷

۲۲ – نامزد دومین جایزه ملی داستان آب برای داستان «کاریزبان» / تیر ماه ۱۳۹۹

۲۳ – نامزد چهارمین جایزه ملی داستان تهران برای داستان «خیاط» / آذر ۱۳۹۹

۲۴ – نامزد دومین جشنواره ملی داستان کوتاه اردبیل برای داستان « از تاج سلطان تا کلاه لبه دار مشکی» / دی ۱۳۹۹