نشست ادبی «شبی با جومپا لاهیری» به همت انجمن کتاب سیمرغ و با مشارکت انجمن داستان سیمرغ نیشابور

زهره محقق : بررسی رمان گودی

حمید یوسفی : بررسی رمان همنام

مصطفی بیان : بررسی مجموعه داستان مترجم دردها

شنبه / ۲۷ بهمن ۹۷ / ساعت ۱۶ تا ۱۸

آدرس : نیشابور ، خیابان فردوسی شمالی ، خیابان بهشت ، پژوهش سرای سینا مسیح آبادی ، طبقه دوم

ورود برای عموم علاقه مندان به ادبیات داستانی آزاد است

نشست ادبی «بزرگداشت روز جهانی داستان کوتاه» در نیشابور

نشست ادبی «بزرگداشت روز جهانی داستان کوتاه» به همت انجمن داستان سیمرغ نیشابور ، سه شنبه ۲۳ بهمن ۱۳۹۷ با حضور مونا بدیعی جوان، نویسنده ی مجموعه داستان «وقتی پری ها عاشق می شوند» و برگزیده چهارمین جایزه داستان کوتاه سیمرغ در کتابکده فرّاندیشه، ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ برگزار خواهد شد.

علاقه مندان به حضور در این نشست ادبی می توانند به بلوار فضل، نرسیده به خیابان خیام، جنب بستنی اسکار، طبقه دوم، کتابکده فرّاندیشه مراجعه کنند.

ورود برای عموم آزاد است.

نشست نقد و بررسی رمان «بار هستی» اثر میلان کوندرا در کتابخانه دکتر علی شریعتی نیشابور برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) این نشست با عنوان «عصری با میلان کوندرا» به همت انجمن کتاب سیمرغ و با همکاری انجمن داستان سیمرغ نیشابور، عصر شنبه ۲۴ شهریور ۹۷ در سالن مرجع کتابخانه دکتر علی شریعتی برگزار شد.

در ابتدا مصطفی بیان با بررسی شخصیت های رمان بار هستی گفت: «شخصیت های این رمان محدود است. ما در این رمان چهار شخصیت اصلی به نام های توما، ترزا، سابینا و فرانز و دو شخصیت فرعی به نام های کارنین و مادر ترزا داریم. نویسنده در این رمان به بررسی و حلاجی تفکر و اندیشه شخصیت های متنوع داستانش می پردازد. شخصیت های غیرواقعی که در دنیای واقعی ما وجود دارند و ما در زندگی مان و محل کارمان آنها را می بینیم و برخورد می کنیم. رمان بار هستی، یک رمان فلسفی است که نگاه روانشناسانه همراه با نقد اجتماعی و سیاسی دارد. توما، یک جراح موفق و ساکن پراگ و منتقد کمونیست است. توما، همان میلان کوندرا می تواند باشد. کوندرا یک منتقد کمونیست بود که در دهه ی شصت میلادی به جنبش اصلاح طلبان حزب کمونیست چک پیوست و در نهایت به فرانسه تبعید شد. کوندرا در ابتدای داستان به تضاد فلسفه ی پارمنید و موسیقی بتهوون اشاره می کند. در حالی که پارمنید، تحسین کننده سبکی در زندگی است؛ موسیقی بتهوون تایید بر اهمیت و ارزش سنگینی روح دارد که یک ضرورت بشری است مثل دلهره ی ترزا از خیانت مداوم توما نسبت به او که ارزش سنگینی روح دارد.»

این داستان نویس و منتقد ادبی با اشاره به کتاب «نظریه رمان از رابله تا مارکز» اثر میلان کوندرا ادامه داد: «کتاب های زیادی پیرامون چگونگی نوشتن یک رمان منتشر شده است. این کتاب برای من اهمیت دارد زیرا نویسنده ی این کتاب، یک رمان نویس موفق است. او خالق رمانِ بار هستی است به همین دلیل اعتماد من را به خود جلب می کند. میلان کوندرا معتقد است؛ انسان در رمان حکم صادر نمی کند. فیلسوفانی که رمان می نویسند چیزی جزء رمان نویسان کاذب نیستند که تنها از فرم رمان بهره می برند تا ایده های خود را تشریح کنند. نه کافکا، نه کامو، هیچکدام نتوانسته اند چیزی را کشف کنند که رمان خود به تنهایی توان کشف آن را دارد.»

در ادامه این نشست مجید نصرآبادی گفت: «ریچارد رورتی، فیلسوف معاصر امریکایی، مقاله ای با عنوان هایدگر و کوندرا و دیکنز دارد. نویسنده در این مقاله می گوید فرض کنید همین امروز تمدن اروپا و امریکا که وام دار تمدن یونانی است به کلی همه ی آثار معنوی را از بین ببرد حالا مردمانی از افریقا می خواهند بیایند و ببیند چه شاخصه هایی در تمدن اروپا به حساب می آید؟ ریچارد رورتی توضیح می دهد اگر فرهنگ اروپا از بین برود آیا ما به واسطه ی نظریات فلاسفه می توانیم آرای فرهنگی اروپایی را شناسایی کنیم؟ خودِ رورتی پاسخ می دهد: نه! توضیح می دهد برای فرهنگ اروپا بهترین میزان و شاخصه های بررسی، آثار دیکنز است. در ادامه هم چند مثال از کتابِ هنر رمانِ میلان کوندرا می آورد که جایگاه رمان را برای انسان معاصر مشخص می کند.

کوندرا خودش را فیلسوف معرفی نمی کند. سعی می کند وضعیت ها و موقعیت ها را که انسان در آن گرفتار شده است برای ما به تصویر بکشاند و تک تک این وضعیت ها و موقعیت ها با استفاده از زبان و واژگان برای ما حلاجی می کند. ما اگر رمان بار هستی را خوانده باشیم یک دایره المعارفی از واژگان بسیار است. این واژگان بسیار ساده است مثل عشق، موسیقی. کوندرا به شدت بر زبان و معنای واژگان حساس است. نویسنده در این کتاب و اکثر آثارش سعی می کند به شدت واژه ها را مفهوم پردازی کند.»

این مدرس و پژوهشگر فلسفه و ادبیات ادامه داد: «بار هستی هم در صفحات ابتدایی و هم در صفحات انتهایی به یک شخصیت کلیدی اشاره می کند و آن شخصیت نیچه است. نیچه برای کوندرا یک شخصیت خاص و کلیدی است زیرا درونمایه بار هستی را بر این مبنا طرح ریزی کرده است که در ابتدای رمان برای خواننده آشکار می کند و آن بازگشت جاودانه همان است. آموزه بازگشت جاودانه همان، يكی از بنيادی ترين انديشه های فلسفی نيچه است. نویسنده در ابتدای اثر به مفهوم بازگشت ابدی اشاره می کند که از جانب نیچه مطرح شده است.

ایده بازگشت ابدی که نیچه در کتاب حکمت شادان در قطعه ی ۳۴۱ با عنوان سنگین ترین بار ارائه کرده است حتی در ظاهر کلام با آنچه که کوندرا نقل می کند، متفاوت است. کوندرا، کلام نیچه را این گونه تفسیر می کند که قرار است زندگی بارها و بارها تکرار پیدا کند و به نظر کوندرا این تکرار غیر ممکن است و هیچ تاثیری در رفتار ما ندارد، اما نیچه نه چنین تاکیدی بر زندگی دوباره دارد و نه مفسرین او چنین چیزی را تایید کرده اند. پس مقصود نیچه، آنچه که به غلط کوندرا به ما نشان می دهد، تکرار دوباره زندگی نیست تا اینکه در زندگی بعدی به اصلاح، رفتارهای خود بپردازیم، بلکه نیچه بر ما عیان می کند که «خواست ما بر بازگشت جاودانه همان» تعیین کننده است و می تواند این خواست، ناظری بر بازتاب عملکرد ما باشد.»

منبع: ایبنا

http://www.ibna.ir/fa/doc/tolidi/265451

سی و دومین نشست تخصصی «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» در کتابکده فرّ اندیشه با عنوان «عصری با شوهر آهو خانم» برگزار شد.

نشست نقد و بررسی رمان «شوهر آهو خانم» اثر علی محمد افغانی، بعدازظهر سه شنبه ۱۳ شهریور ماه با حضور دکتر مهری امینی ثانی، سارا عیش آبادی، مریم حسینی، نشاط داودی، داستان نویسان و علاقه مندان به این کتاب برگزار شد.

این رمان در سال ۱۳۴۰ منتشر شد و در آن سال با استقبال بی نظیری در بازار کتاب ایران روبه رو شد. این کتاب در طول پنج دهه بیش از سی بار تجدید چاپ شده است و چندین پایان نامه و مقاله هم بر اساس آن نوشته شده است. همچنین فیلمی با همین عنوان در سال ۱۳۴۷ به کارگردانی «داوود ملاپور» ساخته شد.

«علی محمد افغانی» متولد ۱۱ دی ۱۳۰۳ است و هم اکنون ساکن امریکا است.

نشست مشترک با داستان نویسان مشهدی

سه شنبه / ۹ مرداد ۱۳۹۷ / کتابخانه دکتر علی شریعتی

آخرین جلسه انجمن داستان سیمرغ نیشابور در سال ۱۳۹۶

سه شنبه / پانزدهم اسفند ماه / کتابکده فراندیشه

ایستاده از راست :

سارا نجفی ، داغستانی ، مریم حسینی ، دشتیانی، حمیدرضا صادقی، حسین شریفی ، ابوطالب سرایانی، مصطفی بیان، جواد دهنوخلجی، محمد اعتمادی نسب، رضا کلاهدرازی ، رضایی

ردیف دوم نشسته :

سمیه شریفان ، زهرا رستمی، شادی جهانگیری، سلامت، فائزه کرامتی، زهره محقق

ردیف سوم:

مرضیه سیفی، فروغی و سیما رحمتی

روز جهانی داستان کوتاه در نیشابور برگزار شد

روز جهانی داستان کوتاه به همت انجمن داستان سیمرغ نیشابور با حضور عده‌ای از نویسندگان در این شهر برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست ادبی «روز جهانی داستان کوتاه»، سه شنبه ۲۴ بهمن ماه به همت «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» در کتابکده فراندیشه برگزار شد.

مصطفی بیان، داستان نویس و دبیر انجمن داستان سیمرغ نیشابور در آغاز این نشست ادبی  به انتشار بیش از پنج جلد کتاب در بخش رمان و داستان کوتاه و همچنین برگزاری نشست‌های ادبی با عنوان «شب‌های داستان» در سال ۹۶ اشاره کرد و ادامه داد:به همت نویسندگان جوان نیشابور و با کمک بخش خصوصی امروز می‌توانیم اعلام کنیم نیشابور صاحب یک جایزه ادبی مستقل و خصوصی با عنوان «داستان کوتاه سیمرغ» است و امیدوارم این برنامه ها در سال‌های آینده تداوم داشته باشد.

در ادامه این نشست ادبی، علیرضا نیرآبادی، مدرس داستان با اشاره به تاریخچه انجمن‌های ادبی و فرهنگی در نیشابور، ابراز خرسندی کرد که فعالیت‌های خیلی خوبی در حوزه  ادبیات داستان‌نویسی به همت جوانان این شهرستان در سال‌های اخیر صورت گرفته است و افزود کیفیت داستان‌ها رو به رشد است.

مجید نصرآبادی، منتقد و مدرس داستان در این نشست اظهار کرد که داستان‌نویسان نباید ایده بکرشان را محدود به تعداد کلمه کنند. برخی ایده‌ها توانایی تبدیل شدن به رمان ده جلدی و برخی توانایی تبدیل به داستان کوتاه دارند. داستان‌نویس باید با تکیه بر تکنیک داستان‌نویسی و محتوا، داستان خوب بنویسد.

مرتضی فخری، رمان‌نویس با اشاره به این که چرا داستان در ایران با اقبال روبه‌رو نمی‌شود، گفت: «علت این است که داستان‌های ما، داستان ندارد. نویسنده های جوان ما باید به اطراف شان بیشتر توجه کنند و سوژه ی بکر و جذاب را به داستان های خوب تبدیل کنند.

نویسنده رمان «سی گاو» در بخش دیگری از سخنانش خبر از نگارش رمان ده جلدی به نام «صد سال مستی سایه‌ها» داد و گفت در این رمان به تاریخ صد ساله معاصر ایران در نیشابور اشاره می‌شود.
حجت حسن ناظر با اشاره به محمد علی جمال‌زاده، پدر داستان کوتاه نوین در ایران گفت: «چه خوب است که نویسنده ای در ایران زندگی نکرده باشد اما او را پدر داستان کوتاه ایران بنامند.» این پژوهشگر با اشاره به فعالیت‌های جمال‌زاده در خارج از ایران ادامه داد: «جمال‌زاده بیشتر عمر خود را در خارج از ایران سپری کرد. اما می‌توان گفت که تمام تحقیقاتش درباره ایران و زبان فارسی و گسترده کردن دانش ایرانیان بود.»
در بخشی دیگر از این نشست نیز زهره احمدیان، امید شمسایی، فروغ خراشادی، سیما رحمتی و زهره محقق از اعضای انجمن داستان سیمرغ نیشابور، داستان‌هایشان را برای حاضران قرائت کردند.
در پایان برنامه داستان کوتاه «ویلان الدوله» اثر محمد علی جمال‌زاده توسط  مرضیه سیفی خوانده شد.

http://www.ibna.ir/fa/doc/report/257773/%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D9%88%D8%AA%D8%A7%D9%87-%D9%86%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1

نشست ادبی چرا نویسندگان خودکشی می کنند؟

برای نخستین بار در کشور به همت انجمن مردمی و مستقل داستان سیمرغ نیشابور نشستی با عنوان «چرا نویسندگان خودکشی می کنند؟» با حضور دکتر فریبرز استیلایی، مرتضی قربان بیگی، مصطفی بیان، مجید نصرآبادی و تعداد زیادی از داستان نویسان و علاقه مندان به داستان شهرستان نیشابور در عصر سه شنبه ۳۱ مرداد ماه در کتابکده فراندیشه برگزار شد.

این نشست ادبی با استقبال زیاد علاقه مندان قبل از آغاز جلسه روبروی شد و بیش از پنجاه نفر از داستان نویسان و علاقه مندان به حوزه ی ادبیات داستانی در سالن کتابکده فراندیشه گرد هم آمده بودند تا به موضوع دلایل خودشکی برخی از نویسندگان بپردازند.

فریبرز استیلایی، روانپزشک در ابتدای جلسه به موضوع دلایل خودکشی پرداخت و پاسخ داد که چرا انسان ها میل به مرگ دارند؟ او معتقد است که انسان زمانی میل به ادامه زندگی پیدا نمی کند که تصمیم به خودکشی می گیرد. استیلایی می گوید: «خودکشی، آخرین اثر ادبی یک نویسنده است.»

مرتضی قربان بیگی به دلایل محیطی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و غیره نویسندگان می پردازد و با اشاره به فیلم سینمایی «من یک فراری از یک گروه زنجیری هستم» توضیح می دهد که عوامل محیطی خیلی مهم تر و بیشتر از عوامل شخصی و فردی در خودکشی یک انسان نقش دارد. این مدرس ادبیات فارسی در ادامه به خودکشی صادق هدایت و غزاله علیزاده اشاره می کند و معتقد است که اعتراض این نویسندگان به عوامل محیطی و اجتماعی و سیاسی باعث از بین رفتن آنها شده است.

مصطفی بیان، داستان نویس، معتقد است که ما نمی توانیم به راحتی نویسندگان خود را متهم به ضعف اعتقادی و مذهبی، افسردگی و به بن بست رسیدن آنها کنیم و باید دلایل این کار را در زندگی و آثار نویسندگان بیاییم. وی در ادامه توضیح می دهد: «خودِ نوشتن یک نوع از جنون مزمن است که نویسندگان برخلاف مردم عادی به آن مبتلا هستند که به آن جنون نابغه ها می گویند و اگر این جنون از اراده خارج شود باعث مرگ خالق اثر می گردد.»

روز دوم تیر ماه سال جاری، خبر ناگهانی خودکشی «کورش اسدی» نویسنده ی رمان «باغ ملی» و مدرس داستان نویسی، جامعه‌ ی ادبی کشور را در بهت و غم فرو برد. این بهانه فرصتی شد تا برای نخستین بار نشستی با عنوان «چرا نویسندگان خودکشی می کنند؟» در نیشابور برگزار گردد.