از سری نشست های هفتگی، عصر شنبه «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» اختصاص یافته به موضوع «داستان جنگ» با حضور «علی براتی گجوان» نویسندۀ مجموعه داستان «پسر من قاتل است؟» و نامزد جایزه ادبی جلال در سال ۱۴۰۰ برای مجموعه داستان «آماده ترور باش».
شنبه ۹ مهر ۱۴۰۱ / ساعت ۱۷ تا ۱۹ / دفتر انجمن داستان سیمرغ نیشابور
از سری نشست های هفتگی، عصر شنبه «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» اختصاص یافته به موضوع «داستان جنگ» با حضور «علی براتی گجوان» نویسندۀ مجموعه داستان «پسر من قاتل است؟» و نامزد جایزه ادبی جلال در سال ۱۴۰۰ برای مجموعه داستان «آماده ترور باش».
شنبه ۹ مهر ۱۴۰۱ / ساعت ۱۷ تا ۱۹ / دفتر انجمن داستان سیمرغ نیشابور
بزرگان ادبیات داستانی نیشابور از اهمیت بزرگترین و گران ترین جایزه ادبی شرق کشور می گویند.
پرواز ششمین سیمرغ جایزه داستان سیمرغ
نشریه آفتاب صبح نیشابور / شماره ۹۸ / ۳۰ شهریور ۱۴۰۱
مصطفی بیان
جایزه مستقل و خصوصی داستان سیمرغ از سال ۱۳۹۴ به ابتکار «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» و با حمایت بخش خصوصی پایه گذاری شد و در طول سال های گذشته و با برگزاری پنج دوره موفقیت آمیز، سه مجموعه داستان از ۲۶ نویسندۀ منتخب توسط نشر داستان منتشر کرد. تاکنون ۱۵ داور ملی در داوری و انتخاب آثار برگزیده مشارکت داشتند.
«جایزه داستان سیمرغ» نمونه ای موفق از فعالیت فرهنگی غیردولتی در دهۀ گذشتۀ شهرستان نیشابور است که به همت بخش مردمی صورت گرفته. کارنامۀ فعالیت «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» را می توان نمونه ای بی نظیر و حتی کم نظیر در دهه های بعد از انقلاب دانست؛ که نتیجۀ آن می تواند اعتماد بخش دولتی نسبت به فعالیت های انجمن های مردمی و سازمان های NGO (مردم نهاد) باشد تا در برنامه های توسعه، بخش فرهنگی را به مردم واگذار کند.
برگزاری پنج دوره «جایزه داستان سیمرغ» با صرف نزدیک به یکصد میلیون تومان و با حمایت بخش مردمی و اسپانسرهای صنعتی و تولیدی صورت گرفته است. حضور و مشارکت خیرین فرهنگی و واحدهای صنعتی و تولیدی شهرستان در برگزاری این جایزه ادبی، از نمونه های درخشان و پُراهمیت این جریان فرهنگی و مردمی است که می تواند در گسترش سایر فعالیت های فرهنگی و هنری این شهرستان قابل توجه باشد.
جواد پویان، رمان نویس و برگزیدۀ جایزه ادبی مهرگان می گوید:
«برگزاری جوایز ادبی اگر چه در پایتخت اثر چندانی بر توسعه کتاب و کتاب خوانی ندارد اما در شهرستان ها یکی از ستون های امر توسعه فرهنگی و به الطبع ادبی است. محیط های کوچک تر و به هم بافته تر شهرستان ها خود عامل تسریع کننده در اثر بخشی گروه های فعال ادبی هنر در بین اقشار دیگر است.
تداوم جایزه ادبی سیمرغ مزید بر علت است تا شهرستان نیشابور نقطه روشنی در جامه ادبی ایران گردد. به شکلی استعاری میل این جغرافیا را به ادامه سنت ادبی عطار و خیام به رخ بکشد. همین ویژگی ها خود نشان دهنده اهمیت جایزه ادبی سیمرغ است. به قول حافظ :یک نکته ازین معنی گفتیم و همین باشد.»
نشاط داودی، رمان نویس همشهری ساکن تهران معتقد است:
«جشنوارههای ادبی میتوانند فرصتی برای اهل مطالعه ایجاد کنند.جایزه ادبی سیمرغ نیشابور یکی از بهترین اتفاقات ادبی شرق ایران است. علاوه بر برپایی جشنواره داستانی، آثار برگزیدۀ نوقلمان را چاپ و از ایشان حمایت میکند.
به نظرم چاپ آثار انگیزۀ نوشتنهای دوباره را رقم خواهد زد و میل شرکت در جشنوارههای بعدی را افزایش میدهد.
مرتضی فخری، رمان نویس و برگزیدۀ جوایز ادبی مهرگان و واو پاسخ می دهد:
«در شرایطی این جایزه برگزار می شود که جامعه از طرفی اسیر بحران های اقتصادی است و از طرف دیگر دچار یک نوع خمودگی فرهنگی شده است. چنین حرکت هایی را می توان تابش نوری اندک در ظلماتی عمیق تصور کرد چرا که به نسل امروز یک بار دیگر انگیزه می دهد. نسلی که اسیر فضای مجازی است و کمتر از همه وقت کتاب می خواند و می نویسد. جایزه داستان سیمرغ فرصتی است برای آنان که می خواهند دغدغه های ذهنی شان را با صدای بلند به گوش جامعه برسانند. و نیز افتخاری برای نیشابور که زمانی مهد فرهنگ ایران زمین بوده و حالا از این شهر بزرگ جز خاطره ای تاسف بار به جای نمانده است.»
سولماز اسعدی، داستان نویس همشهری ساکن سوئد می گوید:
«نویسنده با به کار بردن صنایع ادبی و فنون داستانی، جهانی تازه خلق میکند که به مدد آن حقایق جهانی که در آن زندگی میکنیم تاثیرگذارتر میشود. داستان کنجکاوی و تخیل انسان را بیدار میکند. زیربنای فکری و اجتماعیاش را به چالش میکشد. از این رو قادر است راههای متفاوت اندیشیدن و اصلاح جامعه را هموار کند.
برگزاری مسابقات ادبی از این رو اهمیت دارد که راهگشای نویسندگان جوان و در نتیجه افکار بکر و تازه است. همانگونه که سیمرغ در اساطیر نماد دانایی و وحدت است، سیمرغ داستان شهر ما هم با تلاش و همبستگی بار دیگر در آسمان اندیشه پرواز خواهد کرد.
جعفر توزنده جانی، نویسندۀ کودک و نوجوان معتقد است:
«تداوم جوایز و انجمنها در ایران تشکیل انجمن و جوایزی داستانی که بتوانند نقش مهمی در شکلگیری جریانهای داستاننویسی داشته باشند، همیشه کار سختی نبوده. اما تداومش امری دشوار. اهمیت یک جایزه به تداوم آن است. چرا که هر سال تجربه برگزار کنند بیشتر از سال قبل شده و انتخابها بهتر. من تردیدی ندارم که تمایل نویسندگان برای شرکت در این جایزه افزون شده و این امر در کنار تجربه برگزارکنندگان میتواند نقش مهمی در شکلگیری جریانهای ادبی در حوزه داستان داشته باشد. خوشحالم که جایزه داستان سمیرغ به ایستگاه ششم رسیده است.»
مجید نصرآبادی، منتقد و مدرس داستان پاسخ می دهد:
«پس از پنج دوره اجرای جایزه داستان سیمرغ در سطح محلی و ملی شاهد اقبال بیشتر داستاننویسان محلی و ملی به این رویداد هستیم. مداومت بر یک فعل نیک میتواند تبدیل به سنّت شود و در گذر زمان مشوقی برای سایرین باشد تا این سنّت ادبی را به شیوهای مستقل پیگیر شوند. رشد و بالندگی ادبیات داستانی نقشی موثر در فهم خود و جهان انسانی دارد. استقلال جایزه از تنگنظریها و دیکتهکردنها و رویکرد مقیّممآبانه نسبت به هنر، اندیشه و فرهنگ، هویتی مستقل برای آن میآفریند؛ باشد که چنین باشد.»
محمد اسعدی، داستان نویس و برگزیدۀ چندین جایزه معتبر ادبی می گوید:
«داستان یک قطعۀ ادبی با ویترینی از رقص بیهودۀ کلمات نیست. روایتی ساده است که انسان در آن حضور دارد. داستان می تواند واقعی تر و عمیق تر از دنیای واقعی باشد. به ظواهر تردید کند و شناخت تضادهای پیدا و پنهان درون انسان را آشکار کند.
با افتخار ششمین دو سالانۀ جایزۀ ملی و مستقل داستان کوتاه سیمرغ، رویداد مهم ادبی و سترگ از دیار خراسان بزرگ به مرکزیت ابرشهر نیشابور، امسال هم با تلاش یک تیم کارکشته، با تجربۀ پُربار ده ساله و با حضور داوران سرشناس کشوری و شرکت داستان نویسان فارسی زبان در سراسر جهان در دو بخش ملی و منطقه ای برگزار می شود.
امیدوارم این اتفاق مهم فرهنگی همچون دوره های گذشته و بیش از آن، زمینه ساز بالندگی ادبیات داستانی و کشف استعدادهای جوان و جریان ساز رویدادهای تاثیرگذار ادبی و تولد نویسندگانی باشد که تاریخ ساز این دوره از ادبیات داستانی ایران زمین باشند.»
امیرحسین روح نیا، داستان نویس، نمایش نامه نویس و کارگردان تئاتر معتقد است:
«ضرورت وجود و حضور ادبیات داستانی در زندگی عموم مردم جامعه، بخصوص در جوامع مدرن امروز، که دارای پیچیدگیهای متعددی است، بر هیچکس پوشیده نیست. بدون شک انسان معاصر در آیینه ادبیات داستانی است که میتواند تصویری آشکار از خود و جامعهاش ببیند. میتواند تجربههای نزیستهی خویش را در بین خطوط داستان و صفحههای رمان جستجو کند. این یکی از کوتاهترین و کم هزینهترین راههایی که بشر اختراع نموده تا آنچه را که ناشدنی و نادیدنی است، به امکانی برای تجربهی عموم تبدیل کند.
در همین راستا جوایز ادبی میتوانند بستری مناسب برای رشد ادبیات داستانی این مرز و بوم ایجاد نمایند. هر داستان که توسط نویسندهای کم نام و نشان نوشته میشود، نمایندهی فرهنگ و رسوم بخشی از این سرزمین پهناور است.
بدون شک جایزه داستان سیمرغ هم از این قائده مستثناء نیست. امید است ششمین دور این جایزه مستقل ادبی، پُرباتر از پیش به ثمر بنشیند و راهگشای جوانای علاقهمند به داستاننویسی و دوست داران هویت و فرهنگ این سرزمین کهن باشد.»
نشست رونمایی از کتاب «سبز قبا» داستان های منتخب ششمین دوره جایزه داستان خاتم با حضور مجید قیصری، داور جایزه و پرویز شیشه گران، دبیر جایزه ادبی.
پنجشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ / سالن همایش جهاد دانشگاهی نیشابور
نشست ایده پردازی در ادبیات دینی با حضور مجید قیصری به همت انجمن داستان سیمرغ نیشابور
جمعه اول مهر ۱۴۰۱ / خانه داستان سیمرغ
📰 این چشم ها مال من نیست!
✍ مصطفی بیان، داستان نویس.
📰 روزنامه اطلاعات / سه شنبه ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ / ضمیمه ادب و هنر 👇
✅ شب داستان نیشابور و اسفراین./ «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» و «انجمن داستان سوم شخص اسفراین».
🖇 دوشنبه ۲۱ شهریور ۱۴٠۱ / سالن اداره فرهنگ اسفراین
✍ پنجاه سال قبل، گلی ترقی در سن ۳۲ سالگی داستان بلند «خواب زمستانی» را مینویسد. داستان در ۱٠ فصل تدوین شده و خاطرات زندگی پیرمردی تنها و فرسوده را مرور میکند.
🔷 «خواب زمستانی»، داستان ۷ رفیق، هاشمی، جلیلی، انوری، عزیزی، احمدی، مهدوی و حیدری است؛ که در نوجوانی عهد میبندند تا آخر عمر کنار یکدیگر باشند؛ اما بعد از گذر سالها از هم دور میافتند و حالا پیرمرد (راوی داستان) تنهاست.
🔶 هر فصل داستان، روایت یکی از دوستان پیرمرد است. فصل چهارم، هفتم و دهم هم به روایت خود راوی میپردازد. داستانها به هم پیوسته و در عین حال مستقل از دیگریاند.
🔷 نکتهٔ مهم داستان این است که مشخص نیست راوی داستان (پیرمرد) کدام یک از این هفت تن است و شاید هم هیچ یک از آنها نباشد. لطف داستان در همین است که به جذابیت و کشش داستان کمک میکند.
🔶 درونمایه داستان، مرگ و تنهایی آدمهاست که به صورت تمثیل در شکل پیرمرد به تصویر کشیده شده است: «خواستم باور کنم که مرگ خاتمه نیست، خواستم از دستِ نیستی که شبانه روز پشت پنجره ام ایستاده و نگاهم می کند بگریزم. خیال عبث تری بود.» (از متن کتاب / صفحه ۲)
🖇 خواندن داستان «خواب زمستانی» خالی از لطف نیست؛ به خصوص این که فضایی نوستالژیک دارد که مخاطب را به زمستان سال ۱۳۵۱ میبرد.
✍ مصطفی بيان / ۱۸ شهریور ۱۴٠۱
✅ از سری نشستهای هفتگی، عصر دوشنبه «انجمن کتاب سیمرغ» اختصاص یافته به رمان «ابله» اثر داستایفسکی با حضور سارا عیش آبادی، کارشناس زبان و ادبیات انگلیسی و مصطفی بیان، داستان نویس و رئیس انجمن داستان سیمرغ نیشابور که در ساعت ۱۷ دوشنبه ۱۴ شهریور ۱۴٠۱ در پژوهش سرای دانش آموزی سینا مسیح آبادی برگزار میشود.
🔴 ورود برای همه آزاد و رایگان است.
🔻 آدرس: نیشابور، خیابان فردوسی شمالی، خیابان بهشت، پژوهش سرای سینا مسیح آبادی، طبقۀ دوم
✅ از سری نشستهای هفتگی، عصر شنبه «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» اختصاص یافته به دیدار و گفتگو با جعفر توزندهجانی نویسندهٔ کودک و نوجوان به همراه فاطمه سوقندی دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی که در ساعت ۱۸ شنبه ۱۲ شهریور ۱۴٠۱ در خانهٔ داستان سیمرغ برگزار میشود.
🔴 ظرفیت محدود
🔻 لطفا برای ثبتنام و حضور در نشست پیام خصوصی به ادمین کانال تلگرامی و یا صفحه اینستاگرام انجمن داستان سیمرغ نیشابور به آدرس simurgh_dastan@ بدهید.
