
🔷 چهارشنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۴٠۱
از سمت راست: امیرحسین روح نیا، جواد پویان و مصطفی بیان
✅ به همت «انجمن داستان سیمرغ نیشابور»، کارگاه داستاننویسی «شیوا مقانلو» جمعه ۱۶ اردیبهشت ۱۴٠۱ (صبح و عصر) در نیشابور برگزار خواهد شد.
🔴 ظرفیت محدود
🔴 لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر جهت شرکت در کارگاه، به ادمین کانال تلگرام و یا اینستاگرام «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» به آدرس Simurgh_Dastan@ پیام بدهید.
🔷 شیوا مقانلو، متولد سال ۱۳۵۴، داستاننویس، مترجم و مدرس مطرح کشور است؛ و داوری چند جایزه ادبی مانند داوری «پنجمین جایزه داستان سیمرغ نیشابور» در سال ۱۳۹۹ در کارنامه خود دارد.
✅ به همت انجمن کتاب سیمرغ، جلسه حضوری با عنوان «نشستی با میخائیل بولگاکُف؛ نویسنده مشهور روسی» برگزار میشود.
🔷 در این نشست زهرا منصورزاده، مدرس و کارشناس ارشد زبان روسی و مصطفی بیان، داستاننویس حضور دارند و سخنرانی خواهند کرد.
🔶 این نشست ادبی، دوشنبه ۱۵ فروردین ۱۴٠۱ از ساعت ۱۷ تا ۱۸:۳٠ در پژوهشسرای سینا مسیحآبادی برگزار خواهد شد./ نیشابور، خیابان فردوسیشمالی، خیابان بهشت، پژوهشسرای سینا مسیحآبادی، طبقه دوم.
🖇 حضور برای همهٔ علاقهمندان آزاد و رایگان است.
📖 معرفی نویسنده
✍ میخائیل بولگاکف داستاننویس و نمایشنامهنویس مشهور روسی در سال ۱۸۹۱ در شهر کییف کشور اوکراین به دنیا آمد. میخائیل بولگاکف در سال ۱۹۱۶ از رشتهٔ پزشکی فارغالتحصیل شد و کمی بعد به خدمت سربازی احضار شد. علاقهٔ شخصی او به ادبیات و زبانهای خارجی سبب شد مطالعات گستردهای هم در حوزهی ادبیات داشته باشد. در دوران خدمتش بولگاکف برای درمان به یکی از روستاهای شوروی فرستاده شد. بولگاکف خاطرات دوران خدمتش را در کتابی به نام «یادداشتهای یک پزشک جوان» گردآوری کرده است. یک سال بعد از اتمام دانشگاهش #نقلاب روسیه (انقلاب ۱۹۱۷ روسیه) رخ داد. اکثر آثار او در دوران دیکتاتوری استالین اجازه چاپ نگرفت.
🔶 میخائیل بولگاکف در سال ۱۹۴٠ (در ۴۸ سالگی) براثر یک بیماری کبدی جان خود را از دست داد. پیکر او در مشهورترین قبرستان مسکو دفن شده است.
✍ اگر صادقانه و از نگاه تاریخی به قضیه نگاه کنیم؛ حاکمانِ روسیه (فرقی نمیکند تزار باشد یا حاکمان کمونیست شوروی و یا پوتین) برای ما همسایه ی پربرکتی نبودند. گویا ضربالمثل معروف «همسایه نزدیک، بهتر از برادر دور» است در مورد روسها صدق نمیکند.
🔷 عقل بشر از درک اتفاقاتی که در مسکو رخ میدهد، در میماند (صفحه۱٠۴ رمان قلب سگی). استالین ملقب به مرد پولادین، دومین دیکتاتور جنایتکار اتحاد جماهیر شوروی در فکر خلق انسان بود. باورش سخت است؛ اما واقعیت دارد! استالین و همفکرانش خداناباور بودند. او و اتاق فکرش در تلاش بودند با آمیختن انسان و حیوان ارتش تولید کنند! 😂 آمیزش حماقت و تولید علمهای غیرضروری و خودخواهانه!
🔶 وقتی «قلب سگی» را خواندم؛ به این نتیجه رسیدم میخائیل بولگاکف انسانِ بزرگی است. او در دوران استالین، با نوشتن رمان و داستان، رژیم ستمگر و دیکتاتور استالین را نقد و ماهیت آن را افشا کرد. نویسندگی در حکومتهای دیکتاتوری پُر ریسک است؛ به خصوص وقتی نویسنده بخواهد ایدئولوژی و حکومتداری حاکمانِ زمان خود را نقد کنند.
🔷 وقتی اجازه انتشار قسمتِ سوم رمان «گارد سفید» را در روزنامه مسکو به میخائیل بولگاکف ندادند؛ سال بعد داستانش را روی صحنهٔ تئاتر برد. اتفاقا اجرای این نمایش با استقبال روبرو شد. حتی یک شب استالین به تئاتر هنری مسکو رفت و تئاتر «گارد سفید» را دید! همان نمایشی که یکسال قبل، مجوز انتشار نگرفته بود!
📰 در ویژهنامه نوروزی دوهفتهنامه «خیامنامه» میخوانید:
🖇 گزارش: با نوشتن نفس میکشند؛ مگر میشود مردم رنج را سانسور کرد؟ / گزارش نشست تخصصی در خصوص داستاننویسی مرتضی فخری با محوریت رمان اخیرش / ✍ #فروغ_خراشادی صفحه ۱٠
📰 #خیامنامه چهارشنبه ۲۵ اسفند ۱۴٠٠
مصطفی بیان، رئیس انجمن داستان سیمرغ نیشابور:
متاسفانه اکثریت همشریان اطلاع و شناختی نسبت به مفاخر معاصر ادبی شهرشان ندارند! نویسندگانی که در جامعۀ ادبی شناخته شده و مطرح هستند. کافی است نام شان را در جستجوگر گوگل سرچ کنید و شگفت زده شوید. نویسندگانی در این شهر داریم که کتاب آنها برگزیدۀ جوایز ادبی هستند و در جامعۀ ادبی کشور شناخته شده.
وظیفۀ «انجمن داستان سیمرغ» این است که با برگزاری نشست های ادبی و ارائه گزارش و معرفی آثار در رسانه های بومی و شبکه های مجازی، مفاخر ادبی معاصر را به همشهریان معرفی کند.
مرتضی فخری از بزرگان ادبیات داستانی معاصر شهرمان است که دستش را می بوسم. استاد فخری، آثار فراوانی دارد که من رمان «سی گاو» و «کفتار» را خوانده و لذت برده ام. رمانِ «کفتار» نامزد جایزۀ ادبی مهرگان شد. او در لابه لای داستان هایش از اسطوره و قصه های خراسان و نیشابور سخن می گوید و نمی گذارد این گنجینه های ادبی به فراموشی سپرده شوند. رمانِ شش جلدی «مردم رنج» جدیدترین اثر وی است که هشت سال عاشقانه، برای نگارش آن تحقیق کرد و رنج های بسیاری کشید. افسوس که مجوز چاپ را در سرزمینش ندادند!
ولی می شود «کلمه» و «داستان» را سانسور کرد!؟ می شود تصویر زیبای شیر دادنِ مادر به نوزاد را و یا مهر و محبت پدر و مادر در بوسیدنِ هم و به تصویر کشیدنِ آنچه که در جامعۀ امروز می بینیم و لمس می کنیم در «کلمه» سانسور کرد!؟ می شود از کودک همسری، همسرکشی، تجاوز، خشونت، فحاشی و فقر در داستان سخن نگفت!؟ روزنامه «آرمان ملی» در تاریخ پنجشنبه ۱۹ اسفند با تیتر درشت از «سرقت سنگ قبر» سخن می گوید! چگونه می شود در داستان از این دردها سخن نگفت! «داستان» در بطن جامعه و زندگی آدم ها شکل می گیرد. ما داستان می خوانیم تا به درک مان افزوده شود.
رمان «دیوید کاپرفیلد» چارلز دیکنز از رنج، فقر و وضعیت اجتماعی طبقات مختلف جامعۀ قرن نوزدهم انگلیس سخن می گوید و یا رمان «داستان دو شهر» از همین نویسنده از اشرافی گری و خشونت انقلابیونِ انقلاب فرانسه می نویسند و یا رمان «بینوایان» ویکتورهوگو به انقلاب فرانسه، سیاست و قضاوت های نادرست و ضد اخلاق می پردازد و جالب این است که همین رمان ها در کشورشان منتشر و پُرفروش می شوند و در نهایت در لیست مشهورترین عناوین ادبیات داستانی جهان قرار می گیرند! به یاد انتقاد استاد علی نصیریان از حذف بخش هایی از سریال میوه ممنوعه افتادم. استاد گفتند: «خیلی از صحنه ها حذف شد. آنجا که دختر (هانیه توسلی) می پرسد از این کارهایی که کردی پشیمان نیستی؟ حاج یونس (علی نصیریان) جواب می دهد که از این پشیمانم که چرا پیش تر از این عاشق تو نشدم. این عین کلام عطار در داستان شیخ صنعان است که حذف شد.»
نشست دیدار و گفت و گو با مرتضی فخری، نویسندۀ رمان شش جلدی «مردم رنج».
شنبه ۷ اسفند ۱۴۰۰ / خانه داستان سیمرغ
ایمیل:
🔹 به بهانه حضور سعید تشکری، رماننویس و دبیر دومین جایزه داستان حماسی در نیشابور / دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ / سالن شهید آوینی شهرداری
🔻 در این نشست دکتر افشین تحفه گر معاون فرهنگی ورسانه ای اداره کل ، علیرضا سید آباد رئیس اداره فرهنگ نیشابور، عسگری رئیس حوزه هنری خراسان رضوی حضور داشتند.
📸 عکس: مسعود سلیمانیسپهر
هفته نامه خیام نامه / یکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰
نویسنده گزارش: فروغ خراشادی
محفل ادبی و پاتوق نویسندگان سرشناس؛ به زودی در نیشابور
نقطۀ شروع، حضور مجید قیصری بود!
به همت «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» کارگاه داستان نویسی دو روزه با حضور مجید قیصری در نیشابور برگزار شد. این کارگاه که روزهای پنجشنبه و جمعه، ۹ و ۱۰ دی ماه، برقرار بود، به صورت حضوری (ظرفیت محدود) در «خانه داستان سیمرغ» برگزار شد.
محور بحث و گفت وگو در این کارگاه عبارت بود از: «تفاوت های داستان کوتاه با دیگر گونه های ادبیات داستانی»، «ایده های داستان از کجا می آیند؟»، «شخصیت ها در داستان کوتاه»، «اهمیت توصیفات زمانی و مکانی در داستان کوتاه»، «اهمیت ضرورت شناخت عناصر داستان» و «اهمیت پرداخت به اقلیم».
از رویدادهای مهم، در کنار برگزاری کارگاه های داستان نویسی، برگزاری نشست دوستانه و صمیمی پنجشنبه شب، ۹ دی ماه با حضور مجید قیصری و تعدادی از نویسندگان شهرستان بود. در این دورهمی ادبی، مجید نصرآبادی، مرتضی فخری، حجت حسن ناظر، مصطفی بیان، امیرحسین روح نیا، حمیدرضا صادقی، پونه شاهی، زهره محقق و فاطمه داغستانی حضور داشتند؛ که ضمن ارائه گزارشی از فعالیت های داستان نویسی شهرستان در یک دهۀ گذشته، به اهمیت موضوع ادبیات اقلیمی و اسطوره ای پرداخته شد.
مجید قیصری در حاشیۀ این رویداد و پس از بازدیدی فرحبخش از مکان¬های فرهنگی شهرستان گفت: «بر این باورم، هر شهری علاوه بر ساختار فیزیکی، روحی هم دارد. و هنرمند از هر اقلیمی که باشد، موظف است از این پوسته رد شود. هر کسی به شهر نیشابور بیاید، همین چیزی را می بیند، که یک دوربین می بیند. اما زمانی می تواند به لایه درونی تر نفوذ کند و از روحِ این شهر بتواند سر در بیارود، که حتما تجربه زیستی در این شهر داشته باشد. سلوک داشته باشد. خوشبختانه قبل از من و شما این کشف رخ داده شده. این شهر روحی دارد و آن روح، عرفان است. بخواهیم یا نخواهیم، عرفان در زیر لایه¬های این شهر نهفته و ساخته شده است و ما باید در داستان هایمان به این کشف برسیم. نه اینکه از عرفان سخن بگوییم، بلکه باید خواننده با خواندنِ داستان های این شهر به این کشف برسد.»
این نویسنده نام آشنای کشورمان که متولد دی ماه ۱۳۴۵ است، مجموعه داستان «ساحل تهران» را به عنوان تازه ترین اثر خود از نشر افق وارد بازار کتاب کرده است. برخی از آثار مجید قیصری جوایزی همچون رمان برتر «اوراسیای روسیه ۲۰۱۸»، «جلال¬آلاحمد»، «جایزه ادبی مهرگان»، «جایزه ادبی اصفهان» و «قلم زرین» را به خود اختصاص دادهاند. او دارنده نشان درجه یک هنری است و تعدادی از آثارش به زبانهای مختلف ترجمه و راهی بازار بینالمللی کتاب شده است.
در رابطه با برگزاری این کارگاه داستان نویسی، مصطفی بیان، رئیس «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» توضیحاتی به خیام نامه داد؛ از جمله دربارۀ چگونگی مهیاشدن شرایط برگزاری کارگاه یادآور شد: بانی این کار دوستِ عزیز انجمن، امیرحسین روح نیا بود؛ خود کارگاه با هزینۀ اعضا و حمایت بخش خصوصی به سرانجام رسید.» وی در خصوص رویدادهای آتی افزود: «در نظر داریم با حمایت بخش خصوصی، هر فصل میزبان نویسندگان مطرح کشور باشیم که ضمن برگزاری کارگاه های داستان-نویسی، نشست های ادبی نیز با حضور ایشان سامان یابد؛ چراکه این رفت وآمدها و حضور چهره¬های ادبی در شهرستان نیشابور، باعث معرفی، شناخت و رشد ادبیات داستانی شهرمان، نیشابور خواهد شد. بیان از علاقه مندان ادبیات داستانی و فرهنگ دوستان نیشابوری خواست با حمایت از برنامه های آتی انجمن، گامی در راستای تحقق بازگشت به روزهای طلایی نیشابور فرهنگی بردارند و جهت کسب اطلاعات بیشتر و آشنایی با برنامه های پیش رو، به کانال تلگرامی و یا صفحه اینستاگرام «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» به آدرس @Simurgh_Dastan مراجعه کنند.