نشست دیدار و گفت و گو با مرتضی فخری، نویسندۀ رمان شش جلدی «مردم رنج».
شنبه ۷ اسفند ۱۴۰۰ / خانه داستان سیمرغ
رمان «مردم رنج» (در شش جلد) که در ایران مجوز چاپ نگرفت به تازگی توسط انتشارات مهری لندن به چاپ رسید.
مرتضی فخری، متولد سال ۱۳۵۱ در نیشابور است. برخی از آثار این نویسنده همشهری، برگزیده جایزه ادبی واو و یا نامزد جایزه مهرگان شده است. از مرتضی فخری، بیش از ۱۰ رمان منتشر شده که مهمترین آنها «کفتار»، «سی گاو»، «مهبوط» و «گورکن» است.
علاقه مندان برای خرید کتاب در داخل و خارج از کشور می توانند به سایت انتشارات مهری مراجعه کنند.
سیمرغِ پنجمین جایزه داستان کوتاه از اواخر تابستان ۱۳۹۹ بال‌هایش را گشود و پروازش را در گسترۀ ملی و جهانی آغاز کرد. ۴۵۰ نویسنده از داخل و خارج از کشور در این رویداد بزرگ ادبی شرکت کردند که بیشترین داستان‌ها از استان‌های تهران، خراسان رضوی، مازندران، خوزستان و کرمانشاه ارسال شده است. همچنین از کشورهای کانادا، اسکاتلند، سوئد، آلمان، ترکیه، مالزی و هند نیز آثاری به دبیرخانۀ این جایزه ادبی رسیده است.
به جرأت می‌توان گفت که «پنجمین جایزه داستان سیمرغ» اولین رویداد ادبی و فرهنگی در شهرستان نیشابور است که در ابعاد جهانی روی می‌دهد و این مهم، فقط و فقط، به همت تعدادی از جوانان علاقه‌مند به ادبیات و با راهنمایی اساتید حوزۀ ادبیات داستانی و با مشارکت داوران بخش ملی و حمایت بخش خصوصی رخ داد.
امروز جایزه داستان سیمرغ به عنوان جایزه‌ای مستقل و خصوصی که داستان‌های چاپ نشده را داوری می‌کند با کسب تجربیات ارزشمند در پنج دوره با افتخار اعلام می‌دارد که به هدف خود یعنی کشف، معرفی و تولید آثار خلاق و برتر داستانی رسیده است.
گفتنی است که آیین اختتامیه این دوره از جایزه ادبی داستان سیمرغ به شکل مجازی در ۱۹ دی ماه ۱۳۹۹ برگزار شد که داستان‌های منتخب در دو بخش «ملی» و «منطقهای» (ویژه‌ی نویسندگان ساکن نیشابور و متولد نیشابور در داخل و خارج از کشور) در مجموعۀ پیش‌رو گردآوری گردیده است.
مجموعه داستان «ده داستان برای سیمرغ» ، گردآورنده: مصطفی بیان ، ویراستار: فاطمه همت آبادی ، نشر داستان ، ۱۲۷ صفحه ، قیمت ۵۵ هزار تومان ، چاپ اول ۱۴۰۰
داستان نویسان منتخب:
برگزیدگان بخش ملی:
رتبه اول: داستان «ناگهان» نوشته مرتضی امینی‌پور ساکن امیدیه خوزستان[۱]
رتبه دوم: داستان «کلینیک» نوشته راضیه مهدی‌زاده ساکن تهران
رتبه سوم: داستان «بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر» نوشته شقایق بشیرزاده از آلمان
شایسته تقدیر: داستان «بعد، تو» نوشته مریم عزیزخانی از تهران
شایسته تقدیر: داستان «مادرم نخل است» نوشته شیما محمدزادهمقدم از اسفراین
شایسته تقدیر: داستان «سینهسیاه» نوشته معصومه قدردان از اسفراین
برگزیدگان بخش منطقهای : (ویژه نویسندگان ساکن نیشابور و متولد نیشابور در داخل و خارج از کشور)
رتبه اول: داستان «عروس عاشورا» نوشته حامد اناری از نیشابور
رتبه دوم: داستان «مرد چهارم» نوشته محمد اسعدی از تهران[۲]
رتبه سوم: داستان «دیدن پسر صددرصد نامطلوب در عصر دلگیر ماه آبان» نوشته سولماز اسعدی از سوئد
شایسته تقدیر: داستان «روح دایناسورها» نوشته جواد دهنوخلجی از نیشابور
خانم شیوا مقانلو، آقای منصور علیمرادی و آقای جواد پویان (در هیئت داوری) و آقای هادی خورشاهیان، خانم لیلا صبوحی و آقای مجید نصرآبادی (در هیئت انتخاب)
[۱] – این داستان مجوز چاپ نگرفت. همچنین این داستان در بهمن همان سال در نوزدهمین جایزه ادبی صادق هدایت تقدیر شد.
✍ «زمستان سرزده» نوشتۀ «محمدحسینی» زمستان امسال توسط نشر «چهل کلاغ» منتشر شده است. داستان درباره پوچی، سرخوردگی، ناامیدی و شکست نسل معاصر جوانان این سرزمین است. جوانانی که خواسته و یا ناخواسته، زندگی‌شان درگیر جریان‌های سیاسی و اجتماعی مثل انقلاب، جنگ و تحریم قرار گرفته است.
🔷 داستان از روزهای بعد از پیروزی انقلاب ۵۷ شروع می‌شود؛ آن روزها هدف جوانان دستیابی به صلح، آرامش رساندنِ جهان و نابودی امپریالیسم آمریکا بود. گویا تا آن روز جهان را شر گرفته بود و حالا نوبتِ جوانانِ آرمان‌خواه بود که جهان را از شر و سیاهی بزدایند و در روز پیروزی، رهبرشان در تلویزیون عفو عمومی اعلام کند و مردم ذوق کنند از آزادگی و مهر رهبر ارتش آزادی‌بخش! کلّه‌ها داغ بود و سخنِ مخالف را به هیچ عنوان نمی‌پذیرفتند. بیشتر مواقع به روی مخالف‌شان اسلحه می‌کشیدند. انگار اوضاع طوری بود که بازی دستِ بچه‌ها افتاده بود کسی هم حریف‌شان نبود.
🔶 «زمستانِ سرزده» داستان دو پسرخاله است. منصور میل به چریک و رزمنده شدن داشت و رضا عاشق کتاب و ادبیات بود. یکی ابزارش «اسلحه» بود و دیگری «کلمه».
🔷 منصور به دور از چشم خانواده تصمیم می‌گیرد مجاهد شود و بدون رضا از راه پاکستان خودش را به اشرف می‌رساند.
🔶 ما در «زمستان سرزده» شاهد یک گزارش و مروری بر تاریخ و حوادث سیاسی و اجتماعی هستیم تا یک داستان!
🔷 دوم اینکه، شخصیت منصور و رضا در ۱۵۴ صفحۀ این کتاب شکل نگرفته است: چرا منصور رفت؟ چرا رضا نرفت؟ چه حوادث و رویدادهای برای منصور در پایگاه اشرف رخ داد؟ همچنین رویکرد رضا در برخورد با حوادث و رویدادهای اجتماعی و سیاسی بعد از جنگ چگونه بود؟ و سوال های دیگر… از همه مهم‌تر بیشتر وزن کتاب بر روی شخصیت منصور بوده تا رضا. خواننده از رضا، زندگی رضا، شغل رضا و ارتباط او با همکارانش هیچی نمی‌داند.
🔶 نکته سوم، فضای داستان و علت‌ومعلول‌ها در خدمت محتوا و درون‌مایه داستان نیستند. هیچ توصیفی از فضای سیاسی و اجتماعی بعد از جنگ برای رضا و پایگاه اشرف برای منصور نداریم.
🔷 نکته چهارم، در «زمستانِ سرزده» چند تک داستان داریم که هیچ کدام به داستان اصلی کمک نمی‌کند و همگی پایانی شتابزده و بی‌نتیجه دارند؛ مثلا داستان زندگی رضا و نسرین فقط به اشارهٔ رضا به یکی از رمان‌های تولستوی ختم می‌شود. ماجرای کارکنان تحریریه و برخورد رضا به عنوان سردبیر روزنامه با آنها و همچنین داستانِ دایی عباس و تصمیم ناگهانی و شتابزده او در پایان ماجرا نیز بدون هیچ توضیح و دلیل منطقی رها می‌شود.
🔺 خلاصه اینکه، مهمترین ضعف‌های این کتاب، شکل نگرفتن شخصیت رضا و منصور به عنوان شخصیت‌های اصلی داستان، نپرداختن به فضای داستان، گزارشی بودن حوادث سیاسی و اجتماعی و پایان شتابزده و بی‌پاسخ ماندنِ علت‌های داستان می‌باشد.
دوره دوم جایزه ادبی چهل به دبیری «عالیه عطایی» برگزار می‌شود. ریاست هیئت داوران این دوره جایزه به عهده «علی خدایی» است و بیش از بیست داور بالای چهل سال در این رای‌گیری شرکت خواهند کرد که متعاقباً معرفی خواهند شد.
اختتامیه دور دوم جایزه ادبی چهل تا پایان سال جاری توسط مکتب تهران برگزار خواهد شد. پس از بررسی‌های انجام شده و اعلام زمان دو ماهه به نویسندگان و ناشران برای ارائه‌ی نام‌های از قلم افتاده، لیست نهایی مورد تایید دبیرخانه به شرح زیر است: بهاره ارشد ریاحی، احمد ابوالفتحی، مجید اسطیری، سلمان امین، آراز بارسقیان، حمید بابایی، مصطفی بیان، امیر پروسنان، احمد حسن‌زاده، رامبد خانلری، سینا دادخواه، آیت دولتشاه، مهدی زارع، فاطمه سلیمانی، آرش صادق بیگی، مرجان صادقی، الهام فلاح، مائده فلاح، ضحی کاظمی، امید کوره‌چی، آیدا مرادی آهنی، مائده مرتضوی، سید میثم موسویان، مهام میقانی.
جایزه ادبی چهل به همت مکتب تهران در هر دوره پنج ساله به داوری آثار نویسندگانی می‌پردازد که دارای حداقل سه اثر داستانی منتشر شده با مجوز رسمی وزارت ارشاد در بازه سنی سی و پنج تا چهل سال قرار دارند و در پایان لیستی پنج نفره بدون اولویت آرا منتشر خواهد شد. در این دوره کارنامه ادبی نویسندگان متولد سال‌های شصت تا شصت و پنج مورد ارزیابی قرار می‌گیرد که تا پایان سال ۱۳۹۹ دارای شرایط شرکت در این جایزه بوده‌اند.
«از جمله مشکلاتی که همیشه داشته ام، نوشتن زندگینامه خودم بوده است. شاید علتش این باشد که وقتی به سال های پشت سرم نگاه می کنم، می بینم چیزی برای گفتن ندارم. این است که درمی مانم. همچنان که حالا درمانده ام.»(بخشی از کتاب «حکایت حال» – گفت و گوی لیلی گلستان با احمدمحمود – انتشارات معین)
«احمد محمود» یا به عبارتی«احمد عطا»،متولد ۴ دی ۱۳۱۰ در اهواز بود و در ۱۲ مهر ۱۳۸۱ در تهران درگذشت. اولین داستانش با عنوان «صُب می شه» در ۲۳ سالگی در یکی از مجلات پُرتیراژ آن روزگار چاپ شد و به قول خودش: «اولین نشانه بالینی و درد نوشتن در آن سال – وقتی این داستان کوتاه به چاپ رسید – شروع شد.»
بعد از چاپ این داستان، اولین کتابش را در ۲۶ سالگی با عنوان مجموعه داستان «مول» منتشر کرد. احمدمحمود مجموعه داستان های بسیاری نیز نوشته است؛ مانند «دریا هنوز آرام است»، «زائری زیر باران»، «غریبه ها و پسرک بومی»، «قصه ی آشنا» و «دیدار». او در هر سه عرصه داستان کوتاه، رمان و فیلمنامه قلم زده است. اولین و مهم ترین رمانش با عنوان «همسایه ها»در سال ۱۳۵۳ توسط انتشارات امیرکبیر منتشر شد. چاپ این رمان بر محبوبیت او در جامعه ادبیات داستان نویسی معاصر ایران افزود.
احمد محمود به عنوان یک داستان نویس واقع گرا، شخصیت‌های داستان هایش را در پیوند با محیط تصویر می‌کند و با توجه به موقعیت‌های تاریخیِ مهم که بر عواطفِ مخاطب تاثیر می‌گذارند، جلوه‌هایی از یک دوران را تجسم می‌بخشد. او از معدود نویسندگان ایرانی است که شغل های گوناگونی را تجربه و رها کرده؛ اما از بیشتر آنها در نوشتنِ داستان هایش بسیار سود برده است. اصولاً احمدمحمود، نویسنده ای است که بیشتر بر مبنای زندگی واقعی و مخصوصاً تجربه های شخصی می نویسد و یکی از نخستین داستان نویسان خوزستانی است که خوانندگان ایرانی را با این دیار آشنا کرد. به همین دلیل، احمد محمود را از پیشگامان «ادبیات اقلیم جنوب» و نیز «رئالیست اجتماعی یا واقع گرای اجتماعی» می‌دانند.
اگر ادبیات داستان نویسی ایران را به چهار قسمت تقسیم کنیم؛ دوره اول، دوره مشروطه است. دوره دوم، دوره رضاشاه است و مجموعه داستان«یکی بود و یکی نبود» اثر محمدعلی جمالزاده در این زمان – سال ۱۳۰۱ – به چاپ رسید. دوره سوم، شهریور ۱۳۲۰ تا دهه ۴۰ را دربرمی گیرد. نویسندگانی مانند: صادق هدایت، بزرگ علوی و صادق چوبک، در این دوران قلم زده اند. احمد محمود از نویسندگان دوره چهارم ادبیات جدید فارسی است. در این دوره که به «ادبیات مدرن ایران» معروف است، نویسندگان بزرگی مانند: احمد محمود، غلامحسین ساعدی، بهرام صادقی، هوشنگ گلشیری و محمود دولت آبادی ظهور کرده اند.
آثار احمد محمود را می توان به چند گروه تقسیم کرد: رئالیسم اجتماعی، اقلیمی، انتقادی و رئالیسم سوسیالیستی و رئالیسم مارکسیستی. و تقریبا همه آثار نویسندگان بعد از شهریور ۱۳۲۰ تا دهه شصت،تحت تاثیر شرایط سیاسی آن زمان بوده اند. احمد محمود مانند بسیاری از نویسندگانِ دورانِ خود، از همان سنِ نوجوانی وارد سیاست شد. بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بازداشت و به مدت سه سال به بندر لنگه تبعید شد.
رمان همسایه ها
احمد محمود، رمان «همسایه ها» را در سال ۱۳۵۳ منتشر کرد. این رمان به حوادث قبل از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ می پردازد. عبدالعلی دست غیب، منتقد ادبی، نویسنده و مترجم برجسته ایرانی در مصاحبه ای با اقبال معتضدی، مدیرمسئول و سردبیر مجله برگ هنر می گوید:
«به احمد محمود گفتم سبکت را عوض کن. این سبک کهنه است؛ اما او متوجه نمی شد. در آن زمان ابراهیم گلستان کتابی به اسم کشتی شکسته ها ترجمه کرده بود که شامل داستان های نویسندگان امریکایی بود. این کتاب را برای احمد محمود بردم و بعد از مدتی سبک رمان همسایه ها را که نوشته بود، عوض کرد. خلاصه که همسایه ها چاپ شد. خیلی زود همه هزار نسخه اش فروش رفت و فکر می کنم مجموعاً دویست هزار نسخه شد!» (برگ هنر، شماره ۱۷)
احمد محمود، رمان «همسایه ها» را بهار سال ۱۳۴۵ در اهواز به پایان رساند. بخش هایی از آن با عنوان «بخشی از رمان منتشر نشده همسایه ها» از سال های ۴۶ به بعد در مجلات تهران چاپ شد تا اینکه در سال ۱۳۵۳ انتشارات امیرکبیر آن را چاپ و منتشر کرد.
این رمان ارتباط مستقیم با واقعیت های تاریخی و سیاسی سال های ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۰ دارد. قهرمان اصلی داستان، نوجوانی به نام خالد است که مدام دستخوش تغییر و تحول می شود. خالد در این داستان، تحت تاثیر حوادث اجتماعی، سیاسی و اخلاقی قرار می گیرد و به کل دگرگون می شود. این دگرگونی چنان عمیق است که در پایان رمان، وقتی خالد از زندان آزاد می شود، یک شخصیت دیگر است.
رمان به دو بخش تقسیم شده است. در بخش اول، نویسنده داستان را از نگاه خالدِ نوجوان تعریف می کند. داستان از خانه ای اجاره ای در جنوب شهر اهواز آغاز می شود. خالد از خانواده اش، پدرش و مادرش می گوید. از رحیم که رضوان را به زنی می گیرد. از عموبندر و آرزوهای ساده اش؛ صنم و کرم. و از بلور خانم، زنِ هوسبازی که خالد را با شگفتی های دوران بیداری جنسی و جسمی آشنا می کند. نویسنده در این رمان، موفق می شود آدم های متعدد را با منش ها و لحن های متفاوت شان در ساختی متشکل و یکدست گرد آورد. از چنین محیطی است که خالد سفر مخاطره آمیز خود را به سوی بزرگسالی آغاز می کند. در بخش دوم رمان، خالد در کتابفروشی با ایدئولوژی آن زمان«سوسیالیست»آشنا می شود. در نهایت خالد بازداشت و در زندان با ناصر ابدی آشنا می شود.
اکثر آثار احمد محمود مانند رمان های «همسایه ها»، «داستان یک شهر» و «زمین سوخته»، دو وجه اجتماعی و سیاسی پُر رنگ دارد. شخصیت خالد شبیه احمد محمود است که در سه کتاب «همسایه ها»، «داستان یک شهر» و «زمین سوخته» مسیر حرکت جستجوگرانه ای را برای کشف جهان، تجربیات و بحران ها پشت سر می گذارد. این سه کتاب، رمان های به هم پیوسته ای هستند درباره زندگی خالد در سه دوره متفاوت تاریخی.
رمان همسایه ها به حوادث قبل از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و شور و شوق مبارزات سیاسی و آرمان-گرایی می پردازد؛ که در نهایت راوی داستان در رمان «داستان یک شهر»، به درک شکست آرمان ها و یقین آوردن به پایان تراژیک مبارزات سیاسی _ حوادث بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ _ اشاره می کند.
رمان «همسایه ها» یک رمان تاریخی نیست. همانطور که رمان های «سووشون» اثر سیمین دانشور، «دیوید کاپرفیلد» اثر چارلز دیکنز و «بینوایان» اثر ویکتورهوگو، رمان تاریخی نیستند؛ بلکه این رمان ها در فضای اجتماعی، برخی از حوادث تاریخی را ترسیم می کنند(وقایع نگاری). رمان «سووشون» به سال های پایانی جنگ جهانی دوم و برخی از وقایع تاریخی دهه سی مانند کودتای ۲۸ مرداد، اشاراتی دارد.
این رمان در سال ۱۳۴۸، پنج سال قبل از رمان همسایه ها منتشر شد. «سووشون» اولین رمانِ سیمین دانشور است که مانند رمان «همسایه ها» دارای دو محور اجتماعی و سیاسی است. در این رمان، شخصیت اصلی، زری(که به اعتقاد منتقدان شبیه نویسنده است) با یوسف خان ارتباط برقرار می کند. اگرچه مبارزات سیاسی و قیام عشایر با کشته شدنِ شخصیت یوسف خان ناکام می ماند، اما تفکرات ظلم ستیز و روشنفکرانه، این پیام را به خواننده منتقل می کند که نسل یا نسل های آینده موفق به ادامه این راه خواهند شد.
«خیلی خوب، بگو ببینم اگر به حکم تاریخ، نفت باید تو مملکت ملی باشه، فقط باید در جنوب بشه؟» …. «اگر جهان بینی مارکسیستی داشتی، هیچ وخ این حرفو نمی زدی» (صفحه ۱۷۰ همسایه ها)
داستان یک شهر
احمد محمود این رمان را یک سال بعد از پیروزی انقلاب منتشر کرد. داستان به حوادث بعد از کودتای ۲۸ مرداد می پردازد. خالد، شخصیت اصلی داستان در این کتاب به بندر لنگه تبعید شده.
«تمام بندر بنگه یک وجب است…. همه اش را ده دقیقه می شود با دوچرخه زیر پا گذاشت.»(صفحه ۱۳۵ داستان یک شهر)
داستان در ده فصل روی می دهد. وقتی جنازه علی را به پادگان می آورند،خالد به یاد چگونگیِ آشنایی اش با او و آنچه با هم از سرگذرانده اند، می افتد. داستان خالد و علی با ورود فاحشه ای به نام شریفه به بندر پیوند می خورد و در ادامه، رازی که در زندگی شریفه وجود دارد، خواننده را به دنبال ماجرا می کشاند. شریفه فکر رفتن است، اما گم می شود و دریا جسدش را پس می دهد.
رمان «داستان یک شهر»، داستان فروریزی آرزوهای خالد و علی است. علی، زخمی عاطفی بر روح دارد و خالد بار شکستی سیاسی را بر دوش می کشد. خالد، نماد روشنفکری است که در دوران آرمان گرایی و مبارزات سیاسی به درک شکست می رسد و گوشه می گیرد.
نویسنده در این رمان با اشاره به حوادث سیاسی، انعکاس خاطرات افسران تیرباران شده و مقایسه رشادت ها و روحیه میهن پرستی آنان با افسران رشوه خوار پس از کودتا، می کوشد در مقابل زوال اخلاقیات در جامعه، حساسیت نشان دهد.(صد سال داستان نویسی ایران ر حسن میرعابدینی ر صفحه ۱۰۱۰)
«سران حزب، یا با دستگاه بلای خود ساختند و خود گریختند یا با دستگاه حکومت کنار آمدند.» (از متن رمان داستان یک شهر)
زمین سوخته
احمد محمود این رمان را در سال ۱۳۶۱ منتشر کرد. این رمان مانند دو رمان قبلی، وقایع نگارانه است. نکته مهم این است که «زمین سوخته» در شمار نخستین روایت ها از روزهای جنگ و حاصل تجربه مستقیم نویسنده از حضور در شهری تحت هجوم است.
داستان با یک بحران شروع می شود. خبر حمله دشمن، دهان به دهان می گردد. راوی در حین عبور از کوچه ها و خیابان های شهر، حرف ها و انتقادهای این و آن را می شنود. رمان «زمین سوخته» مانند دو رمان قبلی نویسنده، از دو بخش اجتماعی و سیاسی تشکیل شده است.
در بخش رئالیسم اجتماعی، نویسنده از جلوه های حماسی، رشادت های مردمی، خشونت جنگ، رنج آوارگی و سایه مرگ سخن به میان می آورد. راوی (خالد) که برادرش را در روزهای نخست جنگ از دست داده، بیرون می آید تا تصویر تلخ جنگ و نابودی شهر و در نهایت میهن را برای خواننده به تصویر بکشد. در پایان داستان، خالد به خانه می رود تا به برادرش تلفن بزند، اما شبانه موشک محله را ویران می کند و داستان با مرگِ اهالی محل به پایان می رسد. در بخش سیاسی این رمان، نویسنده، نظرات خود را درباره علت شروع جنگ و سیاست های اشتباه رئیس جمهور وقت بیان می کند:
«این حکم تاریخه! حکم انقلابه! … تاریخ این وظیفه را به عهده نسل ما گذاشته. اگر نجنگیم،به خودمون خیانت کرده ایم. به نسلمان خیانت کرده ایم.» (از متن رمان) «زمین سوخته»، رمان گزارشی و وقایع نگارانه از روزهای آغازین جنگ است. از خرابکاری های ستون پنجم تا شعارها و بیانیه های رادیو، خواننده را به شکلی گزارشی در جریان رویدادها می گذارد.
نتیجه گیری:
با مطالعه تعدادی از داستان های کوتاه و این سه رمانِ احمد محمود، به این نتیجه می رسیم که احمد محمود در درجه اول یک «رمان نویس خوب» است تا یک «داستان کوتاه نویس خوب». اکثر داستان هایش، با زاویه دید اول شخص نوشته شده اند و قهرمان های داستان هایش تحصیلکرده و یا روشنفکرهای منزوی، تنها و گوشه گیری هستند که خود را از بدنه جامعه جدا کرده و از بالا، جامعه و حکومت و حتی گاهی حزبی را که به آن اعتقاد دارند، مورد نقد قرار می دهند و در نتیجه بخش های سیاسی داستان هایش جنبه داستانی ندارند و بیشتر شعاری و سیاسی هستند.
در درجه دوم، زندگی احمد محمود، همزمان بود با جنگ دوم جهانی، کودتای ۲۸ مرداد، انقلاب ۵۷، جنگ تحمیلی و نیز ظهور ایدئولوژی های توخالی که تصویری واهی از آرمانشهرها داشتند. به طور طبیعی، بسیاری از هنرمندان، روزنامه نگاران، سیاستمداران، شاعران و داستان نویسان به این گروه ها و حزب ها گرایش پیدا می کردند و نتیج آن در آثار و رفتار و سخنان شان بروز می کرد.
مصطفی بیان
روزنامه اطلاعات، پنجشنبه ۳۰ دی ۱۴۰۰
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منابع:
ـ همسایه ها، احمد محمود، انتشارات امیرکبیر، چاپ چهارم ۱۳۵۷
ـ داستان یک شهر، احمد محمود، انتشارات معین، چاپ دهم ۱۳۹۷
ـ زمین سوخته، احمد محمود، انتشارات معین، چاپ نوزدهم ۱۴۰۰
ـ صد سال داستان نویسی ایران (چهار جلد)، حسن میرعابدینی، نشر چشمه، چاپ چنجم ۱۳۸۷
ـ دریچه جنوب (تاریخچه داستان خوزستان در بستر شکل گیری و گسترش داستان نویسی ایران)، کورش اسدی و غلامرضا رضایی، نشر نیماژ، چاپ اول ۱۳۹۸
ـ دوماهنامه برگ هنر (ویژه نامه احمد محمود)، شماره ۱۷
ـ مقاله احمد محمود، داستان نویس واقعگرای اجتماعی، مصطفی بیان، ماهنامه ادبیات داستانی چوک، شماره ۱۰۷
🔹 به بهانه حضور سعید تشکری، رمان‌نویس و دبیر دومین جایزه داستان حماسی در نیشابور / دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ / سالن شهید آوینی شهرداری
🔻 در این نشست دکتر افشین تحفه گر معاون فرهنگی ورسانه ای اداره کل ، علیرضا سید آباد رئیس اداره فرهنگ نیشابور، عسگری رئیس حوزه هنری خراسان رضوی حضور داشتند.
محفل ادبی و پاتوق نویسندگان سرشناس؛ به زودی در نیشابور نقطۀ شروع، حضور مجید قیصری بود!
به همت «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» کارگاه داستان نویسی دو روزه با حضور مجید قیصری در نیشابور برگزار شد. این کارگاه که روزهای پنجشنبه و جمعه، ۹ و ۱۰ دی ماه، برقرار بود، به صورت حضوری (ظرفیت محدود) در «خانه داستان سیمرغ» برگزار شد. محور بحث و گفت وگو در این کارگاه عبارت بود از: «تفاوت های داستان کوتاه با دیگر گونه های ادبیات داستانی»، «ایده های داستان از کجا می آیند؟»، «شخصیت ها در داستان کوتاه»، «اهمیت توصیفات زمانی و مکانی در داستان کوتاه»، «اهمیت ضرورت شناخت عناصر داستان» و «اهمیت پرداخت به اقلیم». از رویدادهای مهم، در کنار برگزاری کارگاه های داستان نویسی، برگزاری نشست دوستانه و صمیمی پنجشنبه شب، ۹ دی ماه با حضور مجید قیصری و تعدادی از نویسندگان شهرستان بود. در این دورهمی ادبی، مجید نصرآبادی، مرتضی فخری، حجت حسن ناظر، مصطفی بیان، امیرحسین روح نیا، حمیدرضا صادقی، پونه شاهی، زهره محقق و فاطمه داغستانی حضور داشتند؛ که ضمن ارائه گزارشی از فعالیت های داستان نویسی شهرستان در یک دهۀ گذشته، به اهمیت موضوع ادبیات اقلیمی و اسطوره ای پرداخته شد. مجید قیصری در حاشیۀ این رویداد و پس از بازدیدی فرحبخش از مکان¬های فرهنگی شهرستان گفت: «بر این باورم، هر شهری علاوه بر ساختار فیزیکی، روحی هم دارد. و هنرمند از هر اقلیمی که باشد، موظف است از این پوسته رد شود. هر کسی به شهر نیشابور بیاید، همین چیزی را می بیند، که یک دوربین می بیند. اما زمانی می تواند به لایه درونی تر نفوذ کند و از روحِ این شهر بتواند سر در بیارود، که حتما تجربه زیستی در این شهر داشته باشد. سلوک داشته باشد. خوشبختانه قبل از من و شما این کشف رخ داده شده. این شهر روحی دارد و آن روح، عرفان است. بخواهیم یا نخواهیم، عرفان در زیر لایه¬های این شهر نهفته و ساخته شده است و ما باید در داستان هایمان به این کشف برسیم. نه اینکه از عرفان سخن بگوییم، بلکه باید خواننده با خواندنِ داستان های این شهر به این کشف برسد.» این نویسنده نام آشنای کشورمان که متولد دی ماه ۱۳۴۵ است، مجموعه داستان «ساحل تهران» را به عنوان تازه ترین اثر خود از نشر افق وارد بازار کتاب کرده است. برخی از آثار مجید قیصری جوایزی همچون رمان برتر «اوراسیای روسیه ۲۰۱۸»، «جلال¬آل‌احمد»، «جایزه ادبی مهرگان»، «جایزه ادبی اصفهان» و «قلم زرین» را به خود اختصاص داده‌اند. او دارنده نشان درجه یک هنری است و تعدادی از آثارش به زبان‌های مختلف ترجمه و راهی بازار بین‌المللی کتاب شده است. در رابطه با برگزاری این کارگاه داستان نویسی، مصطفی بیان، رئیس «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» توضیحاتی به خیام نامه داد؛ از جمله دربارۀ چگونگی مهیاشدن شرایط برگزاری کارگاه یادآور شد: بانی این کار دوستِ عزیز انجمن، امیرحسین روح نیا بود؛ خود کارگاه با هزینۀ اعضا و حمایت بخش خصوصی به سرانجام رسید.» وی در خصوص رویدادهای آتی افزود: «در نظر داریم با حمایت بخش خصوصی، هر فصل میزبان نویسندگان مطرح کشور باشیم که ضمن برگزاری کارگاه های داستان-نویسی، نشست های ادبی نیز با حضور ایشان سامان یابد؛ چراکه این رفت وآمدها و حضور چهره¬های ادبی در شهرستان نیشابور، باعث معرفی، شناخت و رشد ادبیات داستانی شهرمان، نیشابور خواهد شد. بیان از علاقه مندان ادبیات داستانی و فرهنگ دوستان نیشابوری خواست با حمایت از برنامه های آتی انجمن، گامی در راستای تحقق بازگشت به روزهای طلایی نیشابور فرهنگی بردارند و جهت کسب اطلاعات بیشتر و آشنایی با برنامه های پیش رو، به کانال تلگرامی و یا صفحه اینستاگرام «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» به آدرس @Simurgh_Dastan مراجعه کنند.
انتشارات مهری لندن، رمان جدید مرتضی فخری منتشر کرد.
رمان «مردم رنج» (در شش جلد) که در ایران مجوز چاپ نگرفت به تازگی توسط انتشارات مهری لندن به چاپ رسید.
مرتضی فخری، متولد سال ۱۳۵۱ در نیشابور است. برخی از آثار این نویسنده همشهری، برگزیده جایزه ادبی واو و یا نامزد جایزه مهرگان شده است. از مرتضی فخری، بیش از ۱۰ رمان منتشر شده که مهمترین آنها «کفتار»، «سی گاو»، «مهبوط» و «گورکن» است.
علاقه مندان برای خرید کتاب در داخل و خارج از کشور می توانند به سایت انتشارات مهری مراجعه کنند.
دورهمی تعدادی از نویسندگان نیشابور با مجید قیصری / چهارشنبه ۹ دی ۱۴۰۰
آرامگاه عطار نیشابوری / جمعه ۱۰ دی ۱۴۰۰
مصطفی بیان / مجید قیصری / امیرحسین روح نیا
مجید قیصری را با رمان «باغ تِلو» می شناسم. به لطف دوست عزیزم، امیرحسین روح نیا (نویسنده و کارگردان تئاتر) چهارشنبه و پنجشنبه ۹ و ۱۰ دی ماه ۱۴۰۰ میزبان مجید قیصری بودیم. در این دو روز، کارگاه داستان نویسی در نیشابور برگزار شد. در کنار برگزاری کارگاه، دورهمی کوچک با داستان نویسان نیشابور، بازدید از آرامگاه عطار و خیام و نیز بوژان داشتیم.
کارگاه داستان نویسی مجید قیصری در نیشابور برگزار می شود.
به همت «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» کارگاه داستان نویسی به مدت دو روز با حضور مجید قیصری در نیشابور برگزار می شود.
«تفاوت های داستان کوتاه با دیگر گونه های ادبیات داستانی»، «ایده های داستان از کجا می آیند؟»، «شخصیت ها در داستان کوتاه»، «اهمیت توصیفات زمانی و مکانی در داستان کوتاه»، «اهمیت ضرورت شناخت عناصر داستان» و«اهمیت به پرداخت اقلیم» سرفصل هایی است که در این کارگاه محور بحث و گفت وگو قرار می گیرد.
مجید قیصری متولد دی ماه ۱۳۴۵ است. مجموعه داستان «ساحل تهران» تازه ترین کتاب این نویسنده است که امسال توسط نشر افق وارد بازار نشر شده است. برخی از آثار مجید قیصری جوایزی همچون رمان برتر «اوراسیای روسیه ۲۰۱۸»، «جلال آل‌احمد»، «جایزه ادبی مهرگان»، «جایزه ادبی اصفهان» و «قلم زرین» را نیز به خود اختصاص داده‌اند. او دارنده نشان درجه یک هنری است و تعدادی از آثارش به زبان‌های مختلف ترجمه و راهی بازار بین‌المللی کتاب شده است.
این کارگاه به مدت دو روز در روزهای پنجشنبه و جمعه ۹ و ۱۰ دی ماه به صورت حضوری (ظرفیت محدود) در نیشابور برگزار می شود.
علاقه مندان می توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام به کانال تلگرامی و یا اینستاگرام انجمن داستان سیمرغ نیشابور به آدرس @Simurgh_Dastan مراجعه کنند.
