هیچ چیز برای نویسنده الزام آور نیست.

برگزاری نشست تخصصی «ادبیات جنگ» به بهانۀ هفتۀ دفاع مقدس در انجمن داستان سیمرغ نیشابور 

هیچ چیز برای نویسنده الزام آور نیست.

نویسنده گزارش: فروغ خراشادی

چاپ شده در نشریه «خیام نامه» / شماره ۵۲۱ / یکشنبه ۲۴ مهر ۱۴۰۱

یکی از جلسات «انجمن داستان سیمرغ نیشابور»، همزمان با هفته دفاع مقدس، اختصاص یافت به دعوت از «علی براتی گجوان» و کتاب تازه چاپ شدۀ وی، با نام «پسرم قاتل است!»

این نویسنده و منتقد ادبیات جنگ که متولد سال ۱۳۳۸ (و به روایتی از زبان خود نویسنده ۱۳۴۴)، رزمنده جنگ هشت ساله ایران و عراق و ساکن مشهد است، در نشستی با اعضای انجمن داستان سیمرغ، از داستان نویسی، تجربه زیسته یک نویسنده و تاثیر جنگ بر ادبیات داستانی گفت و یکی از داستان های کتاب جدیدش را برای حاضران در جلسه خواند. وی به پرسش هایی در خصوص ادبیات داستانی هم پاسخ داد، نظرش را درباره ژانر جنگ گفت و تاکید کرد که نه تنها در نوشته هایش دست به نقد اجتماعی می زند، بلکه با دیدگاه انتقادی به پدیده جنگ می نگرد. در معرفی بیشتر وی باید بگوییم که دومین مجموعه داستان براتی، «آمادهٔ ترور باش»، کتابی است با محوریت رویداد‌های انقلاب ۵۷ که سال گذشته یکی ‌از نامزدهای جایزه ادبی جلال شد.

پیش از شروع جلسه از مصطفی بیان، دبیر انجمن داستان سیمرغ، از دلیل و اهمیت برگزاری چنین نشستی پرسیدیم که چنین پاسخ داد:

«براتی اصولا یا درباره جنگ تحمیلی می‌نویسد یا از انقلاب. به همین دلیل و به بهانهٔ آغاز هفتهٔ دفاع مقدس، تصمیم گرفتیم از جناب علی براتی گجوان دعوت کنیم با حضور در انجمن ما درباب شناخت ژانر «ادبیات جنگ» سخن بگوید. همچنین دوستانِ انجمن می توانند کتاب «پسر من قاتل است!» را با امضای نویسنده خریداری کنند؛ کتابی شامل ۲۵ داستان کوتاه که توسط نشر نیستان منتشر شده است.»

بیان در اهمیت این دعوت افزود: نشست ادبی «ادبیات جنگ»، اولین بار است که توسط انجمن داستان سیمرغ نیشابور، برگزار می‌شود و فرصتی است تا داستان‌نویسان جوان شهرستان نیشابور، با این نوع ژانر ادبی بهتر آشنا شوند. ما هم می توانیم امیدوار باشیم در سال‌های آینده، داستان‌هایی از این نوع ژانر ادبی از نویسندگان شهرمان منتشر شود.

تجربه زیسته به سن نیست!

یکی‌از جدی ترین پرسشذهایی که در خلال این جلسه مطرح شد، تاثیر تجربه زیسته نویسنده در خلق اثر بود؛ یکی‌از اعضای انجمن پرسید:

«چطور می توانم من، که متولد دهه ۶۰ هستم و جنگ را از نزدیک ندیده ام و تجربه جبهه را ندارم، داستان جنگ بنویسم؟ آیا این ژانر منحصر است به کسانی که جنگ را زیسته اند؟»

براتی پاسخ داد:

«تجربه زیسته به سن و دیده ها نیست…

مثلا من می‌خواهم رمانی درباره تاریخ اسلام بنویسم؛ من که آن موقع نبودم! الان از خودم می پرسم راجع به چه شخصیتی بنویسم؟ درباره چی؟ چه دوره ای را انتخاب کنم؟

خب من که نبوده ام … یعنی نباید بنویسم؟ در واقع تجربه زیسته از دید من، از دو چیز نشات می‌گیرد: ۱)  سیر مطالعاتی عمیق و ۲) تجربیات زیستی.»

براتی ادامه داد: «بسیاری از جوانان تجربه زیسته بیشتری از من دارند. چرا که سیر مطالعاتی منظمی که برای خود چیده اند، بر آنها افزوده است. انتقال داده داشته اند. راستش ملاک تجربه زیسته، تنها دیدن به چشم و گذر عمر نیست؛ مسأله مهمی که معمولا نادیده گرفته می شود، پژوهش است. هوشیار باشیم که تحقیق را از یاد نبریم.»

این نویسنده ادبیات جنگ افزود: «خودم تا موضوعی برایم کاملا روشن و آماده نشود، به سراغش نمی روم. شما به عنوان نویسنده می دانید که گاهی شخصیت یقه نویسنده را می‌گیرد و می گوید پیش زمینه ای برای من مهیا نکرده ای! وقتی تحقیق نکرده ای یا تحقیق کافی و وافی در مسأله ای نکرده ای، اینطور می شود. به همین دلیل، یک نویسنده فقط با اتکا به زندگی زیسته دست به تولید داستان می زند و دیگری، با تحقیق و تجربه زیسته، خلق می کند!  بین یک نویسنده خلاق با یک نویسنده تولید کننده تفاوت است؛ در فرامتن و فراسوی داستان آن کسی که خلق می کند، مخاطب شروع می کند به کشف کردن…»

دبیر انجمن داستان «شمس» حرفهایش را چنین پی گرفت: «اصلا می دانید چرا داستان یکی از هنرهای هفتگانه است؟

تصویرسازی، فضاسازی و شخصیت پردازی در داستان نویسی، مخاطب را شریک داستان می‌کند. یعنی مخاطب بر اساس آنچه می‌خواند، دنیای ذهنی خودش را می سازد. و هر چه داستان خلاقانه تر باشد، شراکت خواننده در آن نمود بیشتری دارد.»

جنگ همیشه آسیب می زند.

در این نشست که با خاطراتی از دوره رزمندگی براتی و تاثیرات آن بر اندیشه، احساس و داستان نویسی او همراه بود، این نویسنده حوزه ادبیات جنگ گفت:

«از دید من جنگ همیشه آسیب می زند؛ چه شما مهاجم باشید و چه مثل کشور ما در جریان جنگ ۸ ساله، دست به دفاع بزنید… جنگ همیشه تاثیر مخربش را باقی می گذارد… به همین دلیل وقتی از ادبیات جنگ حرف می زنیم، من آن را به ادبیات دفاع مقدس و جنگ تقسیم نمی‌کنم…» وی با تاکید بر این نکته که ژانر جنگ، یکی از جذاب ترین ژانرهای داستانی است و در دنیا طرفداران بسیار دارد، گفت:  «تولید این ژانر در کشور ما هم زیاد است اما در بین مخاطبان، به دلایلی طرفداران زیادی ندارد؛ من توصیه میکنم شما چند رمان یا داستان کوتاه درباره جنگ بخوانید… از کسانی بخوانید که برای دل خودشان می نویسند… از نویسندگانی که خود را موظف به نوشتن چیزی نمی کنند… اصلا نویسنده  اگر ژانری را دوست ندارد، نباید بنویسد؛ به شما هم تاکید می‌کنم سفارشی نویسی نکنید؛ جشنواره نویسی و جایزه نویسی نکنید… چیزی که نویسنده برای خودش می‌نویسد مهم است… هیچ چیز برای نویسنده الزام آور نیست…»

گزارش نشست رونمایی از کتابِ داستان های منتخب جایزه داستان خاتم

گزارش: نشست رونمایی از کتابِ داستان های منتخب جایزه داستان خاتم

همشریانم کتابم را نخوانده اند!

جاپ شده در نشریه «آفتاب صبح نیشابور» / ۱۲ مهر ۱۴۰۱ / شماره ۹۹

شامگاه پنجشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ سالن همایش «مجتمع پزشکی، آموزشی و تحقیقاتی جهاد دانشگاهی» شهرستان نیشابور، میزبان نشست ادبی رونمایی از کتابِ داستان های منتخب ششمین دورۀ جایزه ملی داستان خاتم با عنوان «سبز قبا» بوده است.

به گزارش آفتاب صبح نیشابور، این نشست ادبی به دعوت «مجتمع پزشکی، آموزشی و تحقیقاتی جهاد دانشگاهی» و «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» برگزار شد. در ابتدای این نشست مهندس میثم لعل عوض پور مدیریت جهاد دانشگاهی نیشابور ضمن خیر مقدم و تشکر از حضور داوران جایزه داستان خاتم، اعلام آمادگی کرد که جهاد دانشگاهی این پتانسیل را دارد که در برگزاری برنامه های علمی، فرهنگی، هنری و ادبی شهرستان پیش قدم و حامی انجمن ها و سازمان های مردم نهاد باشد.

در ادامۀ این نشست مجید قیصری، داستان نویس و یکی از داوران جایزه ملی داستان خاتم توضیح داد: «این جشنواره ادبی با موضوع پیامبر اكرم و با هدف جاری و ساری شدن شخصیت پیامبر خاتم در ادبیات داستانی و داستان كوتاه فارسی، هر سال در كشور برگزار می شود. موضوع داستان ها باید با الهام از بینش، روش، كنش و منش پیامبر اكرم در رفتار انسان امروز با توجه به نیازهای مخاطب و شرایط امروز جهان و مستند به اسناد و روایات معتبر باشد.»

قیصری در ادامه با اشاره به اهمیت انجمن داستان سیمرغ نیشابور افزود: «من دومین بار است که به دعوت انجمن داستان سیمرغ به نیشابور آمده ام. بار اول، دی ماه سال گذشته بود و امروز هم دومین بار است که به نیشابور می آیم. یک انجمن داستان نویسی در یک شهرستان که مستقل و با حمایت بخش خصوصی در یک خانۀ کوچک، تعدادی جوان هر هفته جمع می شوند و دربارۀ داستان و داستان نویسی صحبت می کنند؛ یک فرصت طلایی برای آن شهرستان محسوب می شود. انجمن داستان سیمرغ نیشابور، یک انجمن شناخته شده در جامعۀ ادبی کشور است. باید سازمان ها و نهادهای دولتی شهرستان نیشابور از این انجمن ادبی به عنوان یک فرصت طلایی نگاه کنند و از او حمایت مادی و معنوی کنند.»

در ادامه این نشست ادبی، پرویز شیشه گران، رئیس دبیرخانۀ جایزه داستان خاتم، گزارشی از فعالیت دوره های گذشتۀ این جایزه ادبی ارائه داد و گفت: «جایزه داستان خاتم از آذر ماه ۱۳۹۴ شروع به فعالیت کرد. برگزاری جایزه داستان خاتم ضروری است چون زمانی که ایده اولیه آن مطرح شد هیچگونه اقدام ادبی هنری ماندگاری وجود نداشت. آن هم برای پیامبرخاتم با یک میلیارد مسلمان در جهان.»

شیشه گران در ادامه افزود: «البته در گذشته جشنواره‌ هایی برگزار شده اما یک یا دو یا چند سال بیشتر تداوم نداشتند. پس تجربه گذشتگان نشان می داد که باید جشنواره ای ماندگار مستقل از هر منبع مالی دولتی و عمومی، با برنامه ریزی تدریجی و آهسته و پیوسته بدور از هیاهو، نتیجه گرا و با دوام طراحی کرد. امسال هشتمین دوره جایزه داستان خاتم برگزار می شود. جایزه داستان خاتم در این هفت دوره، هم از حیث شرکت کنندگان و هم از منظر ساختار و برنامه ریزی و داوری و داوران، بسیار قوام یافته است.»

مجموعه داستان سبز قبا

مجموعه داستان «سبز قبا» شامل ۶ داستان از شش نویسندۀ برگزیدۀ ششمین دورۀ جایزه ملی داستان خاتم است. داستان «سبز قبا» نوشتۀ امیرحسین روح نیا، داستان نویس جوانِ همشهری که عنوانِ کتاب هم از نامِ داستانِ او برگرفته شده است، در این مجموعه منتشر شده است.

آیین اختتامیه ششمین دوره جایزه داستان خاتم، ۹ خردادماه ۱۴۰۰ در کتابسرای زیتون تهران برگزار شد. در این دوره از جشنواره‌، پس از یک سال برگزاری جلسات هفتگی نقد و بررسی در فضای مجازی، ضمن نقد و بررسی ویژگی‌های فنی داستان‌های منتخب دوره‌های پیشین، ابعاد مختلف سیره پیامبر(ص) در روند داستانی مورد بررسی قرار گرفت و شرکت‌کنندگان در این جلسات علاوه بر آشنایی بیشتر با فنون داستان‌نویسی درباره سیره پیامبر اکرم(ص)، با شیوه نشان‌ دادن سیره و سلوک آن حضرت در قالب داستان کوتاه، آشنا شدند. در این دوره، رتبۀ اول به داستانِ «بخت‌آور» نوشتۀ نجیبه فیروزی از کشور افغانستان تعلق یافت و رتبۀ دوم به داستان «سبزقبا» نوشتۀ امیرحسین روح نیا از نیشابور تعلق گرفت.

هیأت داوران بخش بزرگسال ششمین دوره جایزه ملی داستان خاتم: محمدرضا سنگری، مجید قیصری، حمیدرضا شاه ‌آبادی، محسن پرویز و زهرا زواریان بودند.

مجموعه داستان «سبز قبا»، شهریور امسال توسط دفتر نشر فرهنگ اسلامی در ۶۴ صفحه به قیمت ۱۹ هزار تومان منتشر شده است.

در ادامۀ این نشست ادبی، امیرحسین روح نیا، بخش کوتاهی از داستانِ «سبز قبا» را برای حاضران قرائت کرد. داستانِ «سبز قبا» نوشتۀ امیرحسین روح نیا، برگرفته از قصۀ ماجرای نجات جانِ پیغمبر توسط کلاغ سُوزو یا همان سبز قبا است.

امیرحسین روح نیا، متولد سال ۱۳۶۱ ، داستان نویس، نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر است. او سه کتاب مجموعه داستان و نمایش نامه  آماده چاپ دارد. او هم اکنون به عنوان منتقد و مدرس داستان در «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» و «انجمن سینمای جوانان نیشابور» و همچنین به عنوان کارگردان تئاتر در «موسسه هنرهای نمایشی بابک» فعالیت می کند.

افسوس که همشهریانم کتابم را نخوانده اند!

تقدیر از بانو بتول خورشاهی

در ادامۀ این نشست ادبی و همزمانی با آغاز هفتۀ دفاع مقدس از بانو «بتول خورشاهی»، خواهر شهید بزرگوار، مرتضی خورشاهی، از کارکنان بازنشسته علوم پزشکی و از جانبازان جنگ تحمیلی تقدیر به عمل آمد. بانو خورشاهی ضمن تشکر و قدردانی از عوامل برگزاری این نشست ادبی و داوران جایزه ادبی داستان خاتم به اهمیت روحیه ایمان، شجاعتِ شهدا و ایثاگران در کتابِ «راهی برای یافتن» به قلم مریم عرفانیان پرداخت و اشاره کردند که به زودی چاپ دوم این کتاب توسط انتشارات سوره مهر منتشر خواهد شد. این بانوی شجاع و سرافزار همشهری در پایان صحبتش گله کرد و گفت: «افسوس همشهریانم کتابم را نخوانده اند و نامش را نشنیده اند!»

کتابِ «راهی برای رفتن»، روایت خاطراتِ مبارزاتِ پرستاری است که در افشاگری رژیم پهلوی نقش بسزایی داشته است. برادر ایشان مرتضی خورشاهی شهید می‌شوند و این پرستار مبارز در راه برادر و برای مداوای مجروحین به مناطق جنگی می‌رود. در آن‌ جا جانباز می‌شود و به منزل باز می‌گردد؛ اما نقطه قوت کار، حضور ایشان در برائت از مشرکین ۱۳۶۶ است که بتول به دست نیروهای آل سعود زندانی و در نهایت فرار می‌کند.

در پایان این نشست ادبی، داستان خوانی بخشی از کتابِ «راهی برای رفتن» توسط شهرزاد کاهانی و یاسین صفائیان از اعضای موسسه هنرهای نمایشی بابک صورت گرفت.

از نکات بارز این نشست، حضور سعید نیرآبادی، عضو شورای شهر نیشابور و همچنین عدم حضور علیرضا سیدآبادی، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان نیشابور بود!

گزارش تصویری از نشست ادبی «داستان جنگ» با حضور علی براتی گجوان در نیشابور

از سری نشست های هفتگی، عصر شنبه «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» اختصاص یافته به موضوع «داستان جنگ» با حضور «علی براتی گجوان» نویسندۀ مجموعه داستان «پسر من قاتل است؟» و نامزد جایزه ادبی جلال در سال ۱۴۰۰ برای مجموعه داستان «آماده ترور باش».

شنبه ۹ مهر ۱۴۰۱ / ساعت ۱۷ تا ۱۹ / دفتر انجمن داستان سیمرغ نیشابور

نشست «داستان جنگ» با حضور علی براتی گجوان در نیشابور

از سری نشست های هفتگی، عصر شنبه «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» اختصاص یافته به موضوع «داستان جنگ» با حضور «علی براتی گجوان» نویسندۀ مجموعه داستان «پسر من قاتل است؟» و نامزد جایزه ادبی جلال در سال ۱۴۰۰ برای مجموعه داستان «آماده ترور باش».

شنبه ۹ مهر ۱۴۰۱ / ساعت ۱۷ تا ۱۹ / دفتر انجمن داستان سیمرغ نیشابور

پرواز ششمین سیمرغ جایزه داستان سیمرغ

بزرگان ادبیات داستانی نیشابور از اهمیت بزرگترین و گران ترین جایزه ادبی شرق کشور می گویند.

پرواز ششمین سیمرغ جایزه داستان سیمرغ

نشریه آفتاب صبح نیشابور / شماره ۹۸ / ۳۰ شهریور ۱۴۰۱

مصطفی بیان

جایزه مستقل و خصوصی داستان سیمرغ از سال ۱۳۹۴ به ابتکار «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» و با حمایت بخش خصوصی پایه گذاری شد و در طول سال های گذشته و با برگزاری پنج دوره موفقیت آمیز، سه مجموعه داستان از ۲۶ نویسندۀ منتخب توسط نشر داستان منتشر کرد. تاکنون ۱۵ داور ملی در داوری و انتخاب آثار برگزیده مشارکت داشتند.

«جایزه داستان سیمرغ» نمونه ای موفق از فعالیت فرهنگی غیردولتی در دهۀ گذشتۀ شهرستان نیشابور است که به همت بخش مردمی صورت گرفته. کارنامۀ فعالیت «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» را می توان نمونه ای بی نظیر و حتی کم نظیر در دهه های بعد از انقلاب دانست؛ که نتیجۀ آن می تواند اعتماد بخش دولتی نسبت به فعالیت های انجمن های مردمی و سازمان های NGO (مردم نهاد) باشد تا در برنامه های توسعه، بخش فرهنگی را به مردم واگذار کند.

برگزاری پنج دوره «جایزه داستان سیمرغ» با صرف نزدیک به یکصد میلیون تومان و با حمایت بخش مردمی و اسپانسرهای صنعتی و تولیدی صورت گرفته است. حضور و مشارکت خیرین فرهنگی و واحدهای صنعتی و تولیدی شهرستان در برگزاری این جایزه ادبی، از نمونه های درخشان و پُراهمیت این جریان فرهنگی و مردمی است که می تواند در گسترش سایر فعالیت های فرهنگی و هنری این شهرستان قابل توجه باشد.

جواد پویان، رمان نویس و برگزیدۀ جایزه ادبی مهرگان می گوید:

«برگزاری جوایز ادبی اگر چه در پایتخت اثر چندانی بر توسعه کتاب و کتاب خوانی ندارد اما در شهرستان ها  یکی از ستون های امر توسعه فرهنگی و به الطبع ادبی است. محیط های کوچک تر و به هم بافته تر شهرستان ها خود عامل تسریع کننده در اثر بخشی گروه های فعال ادبی هنر در بین اقشار دیگر است.

تداوم جایزه ادبی سیمرغ مزید بر علت است تا شهرستان نیشابور نقطه روشنی در جامه ادبی ایران گردد. به شکلی استعاری میل این جغرافیا را به ادامه سنت ادبی عطار و خیام به رخ بکشد. همین ویژگی ها خود نشان دهنده اهمیت جایزه ادبی سیمرغ است. به قول حافظ :یک نکته ازین معنی گفتیم و همین باشد.»

نشاط داودی، رمان نویس همشهری ساکن تهران معتقد است:

«جشنواره‌های ادبی می‌توانند فرصتی برای اهل مطالعه ایجاد کنند.جایزه ادبی سیمرغ نیشابور یکی از بهترین اتفاقات ادبی شرق ایران است. علاوه بر برپایی جشنواره داستانی، آثار برگزیدۀ نوقلمان را چاپ و از ایشان حمایت می‌کند.

به نظرم چاپ آثار انگیزۀ نوشتن‌های دوباره را رقم خواهد زد و میل شرکت در جشنواره‌های بعدی را افزایش می‌دهد.

مرتضی فخری، رمان نویس و برگزیدۀ جوایز ادبی مهرگان و واو پاسخ می دهد:

«در شرایطی این جایزه برگزار می شود که جامعه از طرفی اسیر بحران های اقتصادی است و از طرف دیگر دچار یک نوع خمودگی فرهنگی شده است. چنین حرکت هایی را می توان تابش نوری اندک در ظلماتی عمیق تصور کرد چرا که به نسل امروز یک بار دیگر انگیزه می دهد. نسلی که اسیر فضای مجازی است و کمتر از همه وقت کتاب می خواند و می نویسد. جایزه داستان سیمرغ فرصتی است برای آنان که می خواهند دغدغه های ذهنی شان را با صدای بلند به گوش جامعه برسانند. و نیز افتخاری برای نیشابور که زمانی مهد فرهنگ ایران زمین بوده و حالا از این شهر بزرگ جز خاطره ای تاسف بار به جای نمانده است.»

سولماز اسعدی، داستان نویس همشهری ساکن سوئد می گوید:

«نویسنده با به کار بردن صنایع ادبی و فنون داستانی، جهانی تازه خلق می‌کند که به مدد آن حقایق جهانی که در آن زندگی می‌کنیم تاثیرگذارتر می‌شود. داستان کنجکاوی و تخیل انسان را بیدار می‌کند. زیربنای فکری و اجتماعی‌اش را به چالش می‌کشد. از این رو قادر است راه‌های متفاوت اندیشیدن و اصلاح جامعه را هموار کند.

برگزاری مسابقات ادبی از این رو اهمیت دارد که راه‌گشای نویسندگان جوان و در نتیجه افکار بکر و تازه است. همان‌گونه که سیمرغ در اساطیر نماد دانایی و وحدت است، سیمرغ داستان شهر ما هم با تلاش و همبستگی بار دیگر در آسمان اندیشه پرواز خواهد کرد.

جعفر توزنده جانی، نویسندۀ کودک و نوجوان معتقد است:

«تداوم جوایز و انجمن‌ها در ایران تشکیل انجمن و جوایزی داستانی که بتوانند نقش مهمی در شکل‌گیری جریان‌های داستان‌نویسی داشته باشند، همیشه کار سختی نبوده. اما تداومش امری دشوار. اهمیت یک جایزه به تداوم آن است. چرا که  هر سال تجربه برگزار کنند بیشتر از سال قبل شده و انتخاب‌ها بهتر. من تردیدی ندارم که تمایل نویسندگان برای شرکت در این جایزه افزون‌ شده و این امر در کنار تجربه برگزارکنندگان می‌تواند نقش مهمی در شکل‌گیری جریان‌های ادبی در حوزه داستان داشته باشد. خوشحالم که جایزه داستان سمیرغ به ایستگاه ششم رسیده است.»

مجید نصرآبادی، منتقد و مدرس داستان پاسخ می دهد:

«پس از پنج دوره اجرای جایزه داستان سیمرغ در سطح محلی و ملی شاهد اقبال بیشتر داستان‌نویسان محلی و ملی به این رویداد هستیم. مداومت بر یک فعل نیک می‌تواند تبدیل به سنّت شود و در گذر زمان مشوقی برای سایرین باشد تا این سنّت ادبی را به شیوه‌ای مستقل پیگیر شوند. رشد و بالندگی ادبیات داستانی نقشی موثر در فهم خود و جهان انسانی دارد. استقلال جایزه از تنگ‌نظری‌ها و دیکته‌کردن‌ها و رویکرد مقیّم‌مآبانه نسبت به هنر، اندیشه و فرهنگ، هویتی مستقل برای آن می‌آفریند؛ باشد که چنین باشد.»

محمد اسعدی، داستان نویس و برگزیدۀ چندین جایزه معتبر ادبی می گوید:

«داستان یک قطعۀ ادبی با ویترینی از رقص بیهودۀ کلمات نیست. روایتی ساده است که انسان در آن حضور دارد. داستان می تواند واقعی تر و عمیق تر از دنیای واقعی باشد. به ظواهر تردید کند و شناخت تضادهای پیدا و پنهان درون انسان را آشکار کند.

با افتخار ششمین دو سالانۀ جایزۀ ملی و مستقل داستان کوتاه سیمرغ، رویداد مهم ادبی و سترگ از دیار خراسان بزرگ به مرکزیت ابرشهر نیشابور، امسال هم با تلاش یک تیم کارکشته، با تجربۀ پُربار ده ساله و با حضور داوران سرشناس کشوری و شرکت داستان نویسان فارسی زبان در سراسر جهان در دو بخش ملی و منطقه ای برگزار می شود.

امیدوارم این اتفاق مهم فرهنگی همچون دوره های گذشته و بیش از آن، زمینه ساز بالندگی ادبیات داستانی و کشف استعدادهای جوان و جریان ساز رویدادهای تاثیرگذار ادبی و تولد نویسندگانی باشد که تاریخ ساز این دوره از ادبیات داستانی ایران زمین باشند.»

امیرحسین روح نیا، داستان نویس، نمایش نامه نویس و کارگردان تئاتر معتقد است:

«ضرورت وجود و حضور ادبیات داستانی در زندگی عموم مردم جامعه، بخصوص در جوامع مدرن امروز، که دارای پیچیدگی‌های متعددی است، بر هیچ‌کس پوشیده نیست. بدون شک انسان معاصر در آیینه ادبیات داستانی است که می‌تواند تصویری آشکار‌ از خود و جامعه‌اش ببیند. می‌تواند تجربه‌های نزیسته‌ی خویش را در بین خطوط داستان و صفحه‌های رمان جستجو کند. این یکی از کوتاه‌ترین و کم هزینه‌ترین راه‌هایی که بشر اختراع نموده تا آن‌چه را که ناشدنی و نادیدنی است، به امکانی برای تجربه‌ی عموم تبدیل کند.

در همین راستا جوایز ادبی می‌توانند بستری مناسب برای رشد ادبیات داستانی این مرز و بوم ایجاد نمایند. هر داستان که توسط نویسنده‌ای کم ‌‌نام و نشان نوشته می‌شود، نماینده‌ی فرهنگ و رسوم بخشی از این سرزمین پهناور است.

بدون شک جایزه داستان سیمرغ هم از این قائده مستثناء نیست. امید است ششمین دور این جایزه مستقل ادبی،‌ پُرباتر از پیش به ثمر بنشیند و راه‌گشای جوانای علاقه‌مند به داستان‌نویسی و دوست‌ داران هویت و فرهنگ این سرزمین کهن باشد.»

نشست رونمایی از کتاب «سبز قبا» داستان های منتخب ششمین دوره جایزه داستان خاتم

نشست رونمایی از کتاب «سبز قبا» داستان های منتخب ششمین دوره جایزه داستان خاتم با حضور مجید قیصری، داور جایزه و پرویز شیشه گران، دبیر جایزه ادبی.

پنجشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ / سالن همایش جهاد دانشگاهی نیشابور

مصطفی بیان و امیرحسین روح نیا (نویسنده داستان سبز قبا)

نشست ایده پردازی در ادبیات دینی با حضور مجید قیصری

نشست ایده پردازی در ادبیات دینی با حضور مجید قیصری به همت انجمن داستان سیمرغ نیشابور

جمعه اول مهر ۱۴۰۱ / خانه داستان سیمرغ

همچنین رونمایی از مجموعه داستان «قبای سبز» داستان های منتخب هشتمین دوره جایزه داستان خاتم با حضور مجید قیصری / پنجشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ / جهاد دانشگاهی

📰 این چشم ها مال من نیست!

📰 این چشم ها مال من نیست!

✍ مصطفی بیان، داستان نویس.

📰 روزنامه اطلاعات / سه شنبه ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ / ضمیمه ادب و هنر 👇

نشست صمیمی داستان نویسان نیشابور و اسفراین

✅ شب داستان نیشابور و اسفراین./ «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» و «انجمن داستان سوم شخص اسفراین».

🖇 دوشنبه ۲۱ شهریور ۱۴٠۱ / سالن اداره فرهنگ اسفراین

معرفی داستان بلند «خواب زمستانی» نوشتۀ گلی ترقی

✍ پنجاه سال قبل، گلی ترقی در سن ۳۲ سالگی داستان بلند «خواب زمستانی» را می‌نویسد. داستان در ۱٠ فصل تدوین شده و خاطرات زندگی پیرمردی تنها و فرسوده را مرور می‌کند.

🔷 «خواب زمستانی»، داستان ۷ رفیق، هاشمی، جلیلی، انوری، عزیزی، احمدی، مهدوی و حیدری است؛ که در نوجوانی عهد می‌بندند تا آخر عمر کنار یکدیگر باشند؛ اما بعد از گذر سال‌ها از هم دور می‌افتند و حالا پیرمرد (راوی داستان) تنهاست.

🔶 هر فصل داستان، روایت یکی از دوستان پیرمرد است. فصل چهارم، هفتم و دهم هم به روایت خود راوی می‌پردازد. داستان‌ها به هم پیوسته و در عین حال مستقل از دیگری‌اند.

🔷 نکتهٔ مهم داستان این است که مشخص نیست راوی داستان (پیرمرد) کدام یک از این هفت تن است و شاید هم هیچ یک از آنها نباشد. لطف داستان در همین است که به جذابیت و کشش داستان کمک می‌کند.

🔶 درونمایه داستان، مرگ و تنهایی آدم‌هاست که به صورت تمثیل در شکل پیرمرد به تصویر کشیده شده است: «خواستم باور کنم که مرگ خاتمه نیست، خواستم از دستِ نیستی که شبانه روز پشت پنجره ام ایستاده و نگاهم می کند بگریزم. خیال عبث تری بود.» (از متن کتاب / صفحه ۲)

🖇 خواندن داستان «خواب زمستانی» خالی از لطف نیست؛ به خصوص این که فضایی نوستالژیک دارد که مخاطب را به زمستان سال ۱۳۵۱ می‌برد.

✍ مصطفی بيان / ۱۸ شهریور ۱۴٠۱